بررسی تاثیر نانو ذرات اکسیدروی و بتاگلوکان بر ویژگی های شیمیایی و میکروبی فیلم زیست تخریب پذیر ژلاتین در طی نگهداری فیله مرغ

نویسندگان
شهین شرافت خواه آذری 1
آیناز علیزاده 1
لیلا روفه گری نژاد 2
نارملا آصفی 2
حامد همیشه کار 3
1 گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
2 دانشیارگروه علوم و صنایع غذایی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
3 استاد فارماسیوتیکس مرکز تحقیقات علوم کاربردی دارویی، دانشگاه علوم پزشکی، تبریز، ایران
10.52547/fsct.18.114.169
چکیده
با توجه به آثار نامطلوب بسته­بندی­های بر پایه پلیمرهای نفتی، امروزه مواد بسته‌بندی زیست‌تخریب‌پذیر (بیوپلیمرها) بیشتر مورد توجه مطالعات و صنایع مرتبط قرار گرفته است. البته در مقایسه با بسته­بندی­های رایج، این نوع از بسته­بندی­های جدید دارای نقاط ضعفی هستند که البته تا حدی با استفاده از روش تهیه کامپوزیت و بویژه استفاده از فناوری نانو تاحدی مرتفع شده است. از جمله رویکرد­های جدید در این زمینه، گنجاندن نانوذرات فلزات و اکسید آن­ها جهت بهبود خصوصیات فیلم‌های بسته‌بندی مورد استفاده می­باشد. از اینرو، در مطالعه حاضر، تاثیر افزودن نانو ذرات اکسیدروی (0، 5/2 و 5­%) و بتاگلوکان (0، 10 و 20%) بر ویژگی­های شیمیایی و میکروبی فیلم زیست­تخریب­پذیر ژلاتین در طی نگهداری فیله مرغ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تمامی فیلم­ها نسبت به نمونه شاهد، افزایش بازدارندگی هم نسبت به جذب رطوبت و هم نسبت به نفوذپذیری به بخار آب داشته است که این امر نویدبخش قابلیت بهبود فیلم­های زیست­تخریب­پذیر با استفاده از بتاگلوکان و نانوذرات اکسید روی می­باشد. همچنین، با توجه به نتایج آزمون­های انجام شده می­توان گفت که فیلم‌های حاوی نانوذرات اکسیدروی خاصیت ضدمیکروبی داشته بطوریکه فیلم حاوی بالاترین سطح نانوذرات (5%)، بیشترین خاصیت ضدمیکروبی را نسبت به سایر نمونه­ها در برابر هر چهار گونه میکروارگانیسم شاخص مورد مطالعه نشان داد از اینرو با توجه به نتایج به‌دست آمده از آزمایش‌های انجام شده، فیلم نانوبیوکامپوزیت با 5 % درصد نانو اکسیدروی و 20 % بتاگلوکان، به عنوان مناسب­ترین فیلم، جهت بسته‌بندی فیله مرغ معرفی می­گردد.
کلیدواژه‌ها
فیلم نانوبیوکامپوزیت
ژلاتین
نانواکسید روی
بتاگلوکان
فیله مرغ

موضوعات

عنوان مقاله English

Investigation the effect of ZnO and β-glucan on chemical and microbial characteristic of gelatin based biodegradable film over storage of chicken fillet

نویسندگان English

Shahin Sherafatkhah Azari 1
Ainaz Alizadeh 1
leila Roufegarinejad 2
Narmela Asefi 2
Hamed Hamishehkar 3
1 Department of Food Science and Technology, TabrizBranch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
2 Associate Professor, Department of Food Science and Technology, Tabriz Branch, Islamic Azad University,Tabriz, Iran
3 Professor, Drug applied research center, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
چکیده English

Owning to drawbacks of synthetic polymers, biodegradable packaging materials (biopolymers) have received more attention both in studies and industrial applications. However, compared to conventional packaging, the biodegradable materials have some limitation must be eliminated either by using composite preparation method or introduction of nanotechnology. Inclusion of metal nanoparticles and their oxides are of the new approaches to improve the properties of packaging films. Therefore, the present study attempted to investigate the effect of ZnO (0, 2.5 and 5%) and β-glucan (0, 10 and 20%) incorporation on chemical and microbial properties of gelatin based biodegradable film over storage of chicken fillet. Results showed that incorporation the both of ZnO and β-glucan have significantly (p<0.01) improved the barrier properties against both of moisture absorption and water vapor permeability and the best properties obtained with film containing 5% of ZnO and 20% β-glucan. In addition, based on microbial tests result, it was obvious that the ZnO loaded films have antimicrobial properties and the highest inhibition activity obtained with 5% of ZnO against the all of studied pathogenic bacteria. Accordingly, the film containing 5% ZnO and 20% β-glucan is introduced as the most effective film for packaging of chicken fillets.

کلیدواژه‌ها English

Nanobiocomposite film
Gelatin
Zinc-oxide
β-glucan
chicken fillet
[1] Kester, J.J. and Fenema, O. 1986. Edible films and coating: A review. Food Technology, 40: 47-59.
[2] Guilbert, S. 1986. Technology and application of edibal protective films. In Food packaging and preservation. Elsevier, Applied Science: London, UK, pp. 371-394.
[3] Ghanbarzadeh, B., Almasi, H., Entezami, A.A., (2006). Physical properties of edible modified starch/carboxymethyl cellulose films. Innovative Food Science and Emerging Technologies, 11, 697–702.
[4] Li, S.H., Jia, N., Ma, M. and Sun, R. 2011. Cellulose-silver nanocomposites: microwave assisted synthesis, characterization, their thermal stability, and antimicrobial property. Carbohydrate Polymers, 86: 441-447.
[5] Vicentini, D.S., Smania, A.J., Laranjeira, M.C.M., (2010). Chitosan/poly (vinyl alcohol) films containing ZnO nanoparticles and plasticizers. Materials Science and Engineering C, 30: 503–508.
[6] Gómez-Estaca J, Bravo L, Gómez-Guillén MC et al (2009). Antioxidant properties of tuna-skin and bovine-hide gelatin films induced by the addition of oregano and rosemary extracts. Food Chemistry, 112:18–25.
[7] Neus Angles M, Dufresne A (2000). Plasticized starch/tuniein whiskers nanocomposites. 1. Structural analysis. Macromolecules, 33:8344–8353.
[8] Garcia, Y.J, Rodriguez-Malaver, A.J, Penaloza, N (2005). Lipid peroxidation measurement by thiobarbituric acid assay in rat cerebellar slices. Journal of Neuroscience Methods, 144 (1): 127-135.
[9] Bruna, J.E., Peñaloza, A., Guarda, A., Rodríguez, F. and Galotto, M.J. 2012. Development of MtCu2+/LDPE nanocomposites with antimicrobial activity for potential use in food packaging. Applied Clay Science 58: 79-87.