مقایسه اثر روش های مختلف استخراج بر خصوصیات ضداکسایشی عصاره های پالپ میوه ازگیل ژاپنی(Eriobotrya japonica Lindl.) در پایدارسازی روغن سویا

نویسندگان
1 دانش آموخته گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
2 استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
3 استاد گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
چکیده

در این پژوهش اثر روش استخراج غرقابی (ماسراسیونی) با سه حلال (اتانول، آب و اتانول- آب (1:1)) بر راندمان استخراج، میزان ترکیبات فنولی و خصوصیات ضداکسایشی عصاره­های پالپ میوه ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica) با روش فراصوت مورد مقایسه قرار گرفت. فعالیت ضداکسایشی عصاره­های پالپ در غلظت­های مختلف با استفاده از آزمون­های 2­و­2 دی­فنیل ا-پیکریل هیدرازین (DPPH) و بی­رنگ شدن بتاکاروتن مورد ارزیابی و با ضد اکسایش مصنوعی ترت بوتیل هیدروکینون (TBHQ) مورد مقایسه قرار گرفت. عصاره­های اتانول- آبی و آبی حاصل از روش غرقابی بیشترین راندمان استخراج ترکیبات فنولی و فعالیت ضد رادیکالی را داشتند. به منظور سنجش فعالیت ضداکسایشی عصاره­ها در محیط روغنی، شش نوع از ترکیبات روغن سویا شامل روغن حاوی 400 و 1000 ppm از عصاره اتانولی غرقابی (EM)، روغن سویا حاوی 400 و 1000 ppm از عصاره اتانولی فراصوت (EU)، روغن سویا حاوی 100 ppm TBHQ و روغن سویا تصفیه شده بدون ضداکسایش (SBO)به عنوان شاهد تهیه شدند. سپس تأثیر عصاره­ها بر اکسایش نمونه­های روغنی در شرایط 60 روز ذخیره­سازی در دمای °C 25 با استفاده از آزمون­های عدد پراکسید، عدد تیوباربیتوریک اسید، دی­ان مزدوج و در شرایط حرارت­دهی در دمای °C180 در 24 ساعت با آزمون­های عدد قطبی، عدد کربونیل و عدد اسیدی بررسی و با TBHQ مقایسه شد. نتیجه نشان داد که عصاره اتانولی غرقابی (EM) در غلظت 1000 ppm دارای فعالیت ضداکسایشی بالاتری نسبت به سایر عصاره­ها بود اما تأثیری کمتر ازTBHQ داشت.
کلیدواژه‌ها

موضوعات