1
مدیر گروه شیلات دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
2
دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی
چکیده
چکیده
جلبکدریاییSargassum glaucescensاز سواحل چابهارجمع آوری و جهت بررسی خواص آنتیاکسیدانی عصاره متانولی مورد بررسی قرار گرفت. عصاره جلبکدر سه زمان (1، 3 و 5 ساعت)، سه سطح دمایی (24، 47 و 70 درجه سانتیگراد) و سهسطح غلظت (60، 80 و 100 درصد) استخراج شد. خواص آنتیاکسیدان عصاره های جلبک با روش مهار رادیکال آزاد[1] سنجش شد. در این تحقیق برای پیشبینی خواص آنتیاکسیدان عصاره جلبک سارگاسوماز بهینه سازی پاسخ سطحی و طرح مرکب مرکزی استفاده شد. با توجه به نتایج، غلظت حلال 39/99 درصد، دمای 66/57 درجه سانتیگراد و زمان32/4 ساعت به عنوان تیمار بهینه استخراج عصاره بدست آمد. در این روش بالاترین میزان فعالیت مهار رادیکال ازاد 93/36 درصد حاصل شد. اعتبار سنجی مدل بدست آمده نیز تایید گردید. میزان فنلکل عصاره در سطح بهینه 56/0±2/3 میلیگرم اسیدگالیک بر گرم عصاره بود. نتایج نشان داد که جلبک Sargassum glaucescensمی تواند به عنوان یک گونه هدف برای استخراج ترکیبات آنتی اکسیدانی استفاده شود.
طاهری,علی , نصرتی,افره و خواجه امیری,چکاوک . (1397). بهینه سازی خواص آنتی اکسیدانی عصاره جلبک قهوه ای (Sargassum glaucescens) در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش سطح پاسخ. مجله علوم و صنایع غذایی ایران, 15(76), 242-231.
MLA
طاهری,علی , نصرتی,افره , و خواجه امیری,چکاوک . "بهینه سازی خواص آنتی اکسیدانی عصاره جلبک قهوه ای (Sargassum glaucescens) در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش سطح پاسخ", مجله علوم و صنایع غذایی ایران, 15, 76, 1397, 242-231.
HARVARD
طاهری,علی,نصرتی,افره,خواجه امیری,چکاوک. (1397). 'بهینه سازی خواص آنتی اکسیدانی عصاره جلبک قهوه ای (Sargassum glaucescens) در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش سطح پاسخ', مجله علوم و صنایع غذایی ایران, 15(76), pp. 242-231.
CHICAGO
علی طاهری, افره نصرتی و چکاوک خواجه امیری, "بهینه سازی خواص آنتی اکسیدانی عصاره جلبک قهوه ای (Sargassum glaucescens) در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش سطح پاسخ," مجله علوم و صنایع غذایی ایران, 15 76 (1397): 242-231,
VANCOUVER
طاهری,علی,نصرتی,افره,خواجه امیری,چکاوک. بهینه سازی خواص آنتی اکسیدانی عصاره جلبک قهوه ای (Sargassum glaucescens) در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش سطح پاسخ. مجله علوم و صنایع غذایی ایران, 1397; 15(76): 242-231.