کاربرد برخی نمکهای معدنی و باکتری Bacillus subtilis برای کاهش پوسیدگی سبز پرتقال ناشی از قارچ Penicillium digitatum در شرایط انباری

نویسندگان
1 دانش ‌آموخته کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین، مدیر کنترل کیفی بخش پروبیوتیک شرکت فناوری زیستی طبیعت گرا (بایوران).
2 استاد گروه گیاه پزشکی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
3 دانشجوی دکتری بیماری شناسی گیاهی دانشگاه تربیت مدرس، مدیر تحقیق و توسعه شرکت فناوری زیستی طبیعت گرا (بایوران).
چکیده
چکیده
فساد میکروبی محصولات غذایی در شرایط انبار، یکی از چالش‌های پیش روی ما در صنایع غذایی کشور است. در این میان پوسیدگی‌های میکروبی میوه‌ها در شرایط انبار و سردخانه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.در این بررسی ابتدا قارچ عامل پوسیدگی، از سطح میوه‌های آلوده پرتقال جداسازی و خالص گردید و بیماری‌زایی آن به اثبات رسید. سپس کنترل پوسیدگی پرتقال با استفاده از ریزسازواره‌های جداشده از سطح میوه و نیز تهیه شده از کلکسیون‌های میکروبی، در تلفیق با چند نمک، مورد ارزیابی قرار گرفت. در بررسی اثر جدایه‌های باکتریایی بر کاهش پوسیدگی میوه، بیشترین ممانعت از رشد قارچ و توسعه پوسیدگی توسط سویه Bacillus subtilis UTB96 صورت گرفت. در ادامه اثر غلظت‌های یک، سه و پنج درصد (وزنی/حجمی) سه ترکیب کربنات پتاسیم، کربنات سدیم وبیکربنات سدیم روی جوانه‌زنی اسپور عامل پوسیدگی مورد بررسی قرار گرفت، که در این میان با توجه به اثر منفی غلظت پنج درصد بیکربنات سدیم روی زنده‌مانی سلول‌ها، ترکیب سه درصد بیکربنات سدیم بیشترین اثر در ممانعت از جوانه‌زنی اسپورهای عامل پوسیدگی را از خود نشان داد. نتایج این بررسی نشان داد که تلفیق کاربرد سویه B. subtilis UTB96 با سه درصد بیکربنات سدیم، منجر به افزایش توانایی بیوکنترلی آن علیه عامل پوسیدگی پرتقال گردید.
کلیدواژه‌ها