مطالعه تاثیر دکستروز، والین، گلیسین، تیامین و دماهای مختلف بر سرعت رشد لاکتوباسیلوس کازئی در شیر

در سالهای اخیر تحقیقات متعددی در زمینه اثرات مفید لاکتوباسیلوس کازئی، یکی از باکتری های پروبیوتیک، بطور تجربی روی حیوانات و انسان انجام گرفته است. اولین قدم جهت استفاده از میکروارگانیسم های مناسب برای تهیه فرآورده های پروبیوتیک شیر، شناسائی شرایط رشد آنها در شیر و عوامل موثر بر آن می باشد. در این تحقیق تاثیر دکستروز، والین، گلیسین، تیامین و دماهای مختلف بر سرعت رشد لاکتوباسیلوس کازئی در شیر مورد مطالعه قرار گرفته است. برای انتخاب دمای مناسب رشد میکروارگانیسم از گرمخانه های 38، 40، 42 و 44 درجه سانتیگراد استفاده شد و اسیدیته نمونه های شیر بعنوان شاخص رشد باکتری در ابتدا و در طول گرمخانه گذاری اندازه گیری گردید. برای ارزیابی تاثیر مقادیر ویتامین B1 بر رشد، از غلظتهای صفر، 5، 10 و 15 پی پی ام (PPM)، برای ارزیابی اثر دکستروز از غلظت های صفر، 0.4، 0.6، 0.8 و یک درصد دکستروز و برای ارزیابی تاثیر گلیسین و والین از غلظت های صفر، 30، 60، 90 و 120 پی پی ام آنها استفاده گردید و اسیدیته نمونه های شیر در ساعات صفر، 1، 2، 3، 4 و 5 گرمخانه گذاری (42 درجه سانتیگراد) اندازه گیری شد. سرعت افزایش اسیدیته در دماهای 44 و 42 درجه سانتیگراد بطور معنی دار از سایر دماها بیشتر بود (P<0.05). افزون غلظت های مختلف دکستروز، والین و گلیسین تاثیر معنی داری روی سرعت افزایش اسیدیته نمونه های شیر نداشت (P<0.05). افزون تیامین نیز بر سرعت افزایش اسیدیته تاثیر معنی داری نداشت، ولی ظاهرا قدرت تولید آنزیمهای پروتئولیتیک و گاز توسط این باکتری تقویت می گردد