بررسی خواص رئولوژیکی و بافتی سس مایونز کم چرب تهیه‌شده با استفاده از امولسیفایر مونو-دی گلیسرید و صمغ های گوار و زانتان

نویسندگان
1 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین - پیشوا، گروه علوم و صنایع غذایی، ورامین، ایران.
2 دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین
3 عضو هیات علمی
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی اثر امولسیفایر مونو و دی گلیسرید و همچنین صمغ‌های زانتان و گوار بر خواص رئولوژیکی و بافتی سس مایونز بود. پس از فرمولاسیون تیمارهای سس مایونز، آزمونهای رئولوژیکی، تصاویر میکروسکوپ الکترونی (SEM)، پروفایل بافتی (مولفه های قوام، چسبندگی و نیروی چسبندگی) انجام گردید. تحقیق در قالب طرح کامل تصادفی انجام و نتایج آزمون با روش آنالیز واریانس یکطرفه در سطح اطمینان 95 درصد (05/0 =α) توسط نرم افزار مینی تب نسخه 2/17 آنالیز گردید. نتایج آزمون رئولوژی با مدل‌های توان، کاسون، بینگهام و هرشل بالکلی برازش‌ شد. نتایج نشان داد که تیمارهای سس مایونز در دامنه مدل هرشل بالکلی قرار داشتند. افزایش میزان استفاده از صمغ های گوار و زانتان در مقادیر بالاتر از 333/0 منجر به ایجاد رفتار رقیق شونده با برش شد (05/0≥p). شاخص های نیروی چسبندگی و قابلیت چسبندگی تیمارها درمقادیر بالای 333/0 درصد استفاده از صمغ‌های زانتان و گوار و امولسیفایر مونو و دی گلیسرید به صورت معنی داری افزایش و شاخص قوام به صورت معنی داری کاهش یافت (05/0≥p). تصاویر SEM نشان داد که مقادیر 167/0 درصد از صمغ زانتان، 167/0 درصد از صمغ گوار و 667/0 درصد از مونو و دی گلیسرید باعث تغییرات بهینه و مطلوب در ویژگی سس مایونز می‌‌شود. در نهایت، سس مایونز دارای 167/0 درصد صمغ زانتان، 167/0 درصد صمغ گوار و 667/0 درصد مونو و دی گلیسرید به عنوان تیمار برتر (تیمار 8T) انتخاب گردید
کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله English

Investigation on Rheological and Textural Properties of Low-Fat Mayonnaise Prepared Using Mono- And Di-Glyceride, Guar and Xanthan Gums

چکیده English

The aim of current paper was to investigate the effect of mono and di-glyceride emulsifiers and xanthan and guar gums on rheological and textural properties of mayonnaise. After formulation of mayonnaise, rheological analysis (Power law, Casson, Bingham and Herschel Bulkley models), optical microscopic images, textural profiles (consistency, adhesion and adhesion force) were performed. The research was conducted in a randomized complete block design and the results were analyzed by one-way ANOVA (α = 0.05) by Minitab software version 17.2. The finding of the fitted rheology tests with Herschel Blakely's model showed that mayonnaise treatments were in the range of this model. The Increase of guar and xanthan gums in excess of 0.333 resulted in pseudoplastic behavior (p≤0.05). Higher values of 0.333% xanthan, guar gums and mono- and di-glyceride resulted in a significant increase in adhesion force and adhesion capability indexes as well as, consistency index significantly decreased (p≥0.05). SEM images indicated that 167% of xanthan gum, 167% of guar gum, and 667% mono- and di-glyceride caused optimal changes in mayonnaise characteristics. Finally, the mayonnaise with 0.167 % xanthan gum, 0.167% guar gum and 0.667% mono- and di-glyceride (T8) was selected as the superior treatment.

کلیدواژه‌ها English

Guar Gum
xanthan gum
Mono- & Di-glycerides
Mayonnaise