1- دانشجوی دکتری علوم و صنایع غذایی پژوهشکده علوم و صنایع غذایی
2- استادیار گروه زیست فناوری مواد غذایی پژوهشکده علوم و صنایع غذایی
3- استادیار گروه نانوفناوری مواد غذایی پژوهشکده علوم و صنایع غذایی
4- استادیار گروه فارماکودینامی و سم شناسی دانشکده داروسازی و مرکز تحقیقات علوم دارویی
دانشکده داروسازی و مرکز تحقیقات علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
چکیده: (5807 مشاهده)
چکیده
ایمپرینت مولکولی روشی نوین در تهیه مواد بسپاری (پلیمری) است به نحوی که ساختار نهایی دارای مکانهایی برای شناسایی مولکول هدف میباشد. امروزه بسپارهای ایمپرینت شده به عنوان جاذبهایی گزینش کننده و انتخابگر در فرایندهای تجزیهای، تشخیصی و در سامانههای نوین دارورسانی مطرح شدهاند. به طور کلی، تغلیظ و جداسازی یک ترکیب از نمونهی طبیعی یا آزمایشگاهی (به منظور تجزیه کمی یا کیفی و نیز کاربردهای غذایی یا دارویی) مستلزم حذف سایر ترکیبات شیمیایی موجود در آن نمونه است و روشهای موجود در این زمینه، به ویژه در مورد ترکیبات پیچیده، دارای مزایا و معایبی است که کاربرد آنها را محدود مینماید. استفاده از بسپارهای ایمپرینت شده در انواع روشهای پیش تغلیظ و جداسازی، به دلیل اختصاصیت، دقت و تکرار پذیری بالا، در حال توسعه بوده و تاکنون در علوم مختلفی همچون صنایع غذایی، دارویی، زیست محیطی، صنعتی، نظامی و برای جداسازی مولکولهای مختلفی همچون داروها، قندها، اسیدهای آمینه، توکسینها، آفت کشها، عوامل شیمیایی جنگی و نیز به عنوان اجزاء تشخیصی در حسگرها بکار گرفته شده است. با وجود سهولت و قابلیتهای منحصر به فرد این روش، ایمپرینت مولکولی در ایران به ویژه در حوزه صنایع غذایی چندان شناخته شده نیست و گسترش و تجاری سازی آن نیازمند تحقیقات بیشتر در این زمینه میباشد. در این مطالعه، مفهوم ایمپرینت مولکولی، روشهای به کارگرفته شده در تولید و بررسی ساختار بسپارهای ایمپرینت شده و کاربرد این بسپارها در نمونههای غذایی مورد بررسی قرار گرفته است.
دریافت: 1394/2/25 | پذیرش: 1394/10/25 | انتشار: 1395/12/1