دوره 15، شماره 78 - ( 1397 )                   جلد 15 شماره 78 صفحات 154-141 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

خیرخواه لیلا، ناطقی لیلا، شهاب لواسانی علیرضا. اثر جایگزینی شکر با عسل طبیعی بر برخی خواص فیزیکوشیمیایی و حسی و میکروبی دسر بر پایه شیر . مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1397; 15 (78) :141-154

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-26192-fa.html


1- کارشناس ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین- ایران
2- گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین- ایران
چکیده:   (2427 مشاهده)
چکیده
هدف­ از پژوهش حاضر، بررسی امکان جایگزینی شکر با عسل در فرمولاسیون دسر لبنی بود. بدین منظور عسل با غلظت­های 0 (کنترل)، 25، 50، 75، 100% بر مبنای وزن ساکارز مصرفی در فرمولاسیون کنترل به دسر لبنی اضافه گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت عسل در فرمولاسیون دسر لبنی pH، ماده خشک، سختی بافت به صورت معنی­داری (05/0P≤) کاهش و اسیدیته و آب­اندازی افزایش یافت. نتایج آزمون رنگ نشان داد با افزایش غلظت عسل در فرمولاسیون شاخص روشنایی (L*) کاهش و شاخص قرمزی (a*) و شاخص زردی (b*) افزایش یافت. با افزایش غلظت عسل در فرمولاسیون دسر لبنی شمارش ­کلی میکروارگانیسم­ها کاهش یافت و محتوای ترکیبات فنلی ­تام وآنتی­اکسیدانی افزایش یافت. ارزیابی حسی تیمارها نشان داد با افزودن عسل به تیمارها امتیاز رنگ، ظاهر و پذیرش­ کلی اختلاف معنی­داری با نمونه کنترل نداشتند ولی اندکی امتیاز بافت به دلیل رطوبت موجود در عسل کاهش و امتیاز عطر و طعم افزایش یافت که این تغییرات از نظر آماری معنی­دار نبود. از آنجایی که بالاترین امتیاز پذیرش ­کلی متعلق به جایگزینی 50% شکر با عسل بود بنابراین تیمار مذکور را می­توان به عنوان تیمار برتر از نظر ویژگی­های حسی معرفی کرد.
 
 کلید واژگان: ترکیبات آنتی­اکسیدانی، ترکیبات فنلی، جایگزین شکر، دسر لبنی، عسل
متن کامل [PDF 395 kb]   (1289 دریافت)    
موضوع مقاله: کنترل کیفیت مواد غذایی
دریافت: 1397/7/23 | پذیرش: 1397/7/23 | انتشار: 1397/7/23

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.