دوره 20، شماره 140 - ( 1402 )                   جلد 20 شماره 140 صفحات 15-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.22034/FSCT.20.140.1
‎ 20.1001.1.20088787.1402.20.140.1.7

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mktabi S, Safdari Z, PourMahdi Borujeni M. Examination of microbial and chemical properties of chicken fillet treated with Satureja rechingeri essential oil, sodium dodecyl sulfate and citric acid during refrigerated storage. FSCT 2023; 20 (140) :1-15
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-64727-fa.html
مکتبی سیاوش، صفدری زینب، پورمهدی بروجنی مهدی. بررسی خواص میکروبی و شیمیایی فیله مرغ تیمار شده با اسانس Satureja rechingeri، سدیم دودسیل سولفات و اسید سیتریک در زمان نگهداری در یخچال. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1402; 20 (140) :1-15

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-64727-fa.html

بررسی خواص میکروبی و شیمیایی فیله مرغ تیمار شده با اسانس Satureja rechingeri، سدیم دودسیل سولفات و اسید سیتریک در زمان نگهداری در یخچال
سیاوش مکتبی 1، زینب صفدری2 ، مهدی پورمهدی بروجنی3
1- گروه بهداشت مواد غذاییدانشکده دامپزشکیدانشگاه شهید جمران اهواز ، s.maktabi@scu.ac.ir
2- فارغ التحصیل کارشناسی ارشد بهداشت مواد غذایی از دانشگاه شهید چمران اهواز
3- گروه بهداشت مواد غذاییدانشکده دامپزشکیدانشگاه شهید جمران اهواز
چکیده:   (732 مشاهده)
اثر اسانس Satureja rechingeri (Sr-EO)، سدیم دودسیل سولفات (SDS) و اسید سیتریک بر افزایش ماندگاری فیله مرغ در طول نگهداری در یخچال بررسی شد. تیمارها شامل 28 فیله مرغ بود که به 4 گروه با 3 تکرار تقسیم شدند. هر گروه به مدت 15 دقیقه در محلول های حاوی نرمال سالین (شاهد)، 0.5% Sr-EO، 0.5% Sr-EO + SDS و 0.5% Sr-EO + SDS + اسید سیتریک (0.1) به مدت 15 دقیقه غوطه ور شدند و سپس به مدت 15 در یخچال نگهداری شدند. روزها. آزمایش‌های شمارش باکتری (مزوفیل و سایکروفیل)، آزمایش‌های شیمیایی (pH، TBA، TVN) و تست‌های حسی در روزهای 0، 3، 6، 9، 12 و 15 انجام شد. بار باکتریایی باکتری‌های مزوفیل و سایکروفیل در طول زمان برای همه افزایش یافت. چهار گروه، اما تعداد باکتری در گروه Sr-EO + SDS + اسید سیتریک برای شاخص میکروبی مزوفیل و در گروه Sr-EO + SDS برای شاخص میکروبی روان دوست کمتر از سایر نمونه ها بود. در پایان زمان نگهداری، بیشترین مقدار TVN برای گروه کنترل (29/8 ± 06/41 گرم در 100 گرم) و کمترین مقدار (33 میلی گرم در 100 گرم) برای گروه Sr-EO + SDS + اسید سیتریک مشاهده شد. گروه Sr-EO + SDS + EO. تفاوت معنی داری در مقدار TBA و pH بین تیمارها و نمونه شاهد وجود نداشت. گروه کنترل در روز ششم خصوصیات حسی نامطلوب و غیرقابل قبولی را نشان دادند در حالی که فاکتورهای حسی گروه های Sr-EO و SDS + Sr-EO به ترتیب تا روزهای 9 و 6 در محدوده بهینه پذیرش مصرف کننده قرار داشتند. نتایج نشان داد که تیمار SDS+Sr-EO در افزایش ماندگاری فیله مرغ یخچالی تا 4 روز موثرتر بود. این روش می تواند روش مفیدی برای افزایش زمان نگهداری گوشت مرغ در یخچال باشد.
واژه‌های کلیدی: فیله مرغ، Satureja rechingeri، سدیم دودسیل سولفات، اسید سیتریک، ماندگاری
متن کامل [PDF 896 kb]   (419 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: اسانس ها و عصاره ها
دریافت: 1401/7/18 | پذیرش: 1401/12/1 | انتشار: 1402/7/10
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.