1- اعضای هیأت علمی مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران ، adelmirmajidi@yahoo.com
2- اعضای هیأت علمی مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
3- عضو هیأت علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
چکیده: (2163 مشاهده)
گیاه سالیکورنیا با نیاز آبی کم و مقاوم به خشکی و شوری، یکی از گیاهان هالوفیت (شوری پسند) است که به خوبی در اراضی شور با درصد نمک بالا رشد می کند و منبع مهمی از ترکیبات غذایی، ویتامینها و همچنین آنتی اکسیدانها است. به دلیل ساختار ویژه فیزیولوژیکی این گیاه، فساد سریع آن در مراحل پس از برداشت، سبب تخریب و کاهش ارزشهای تغذیه ای آن شده و ضایعات پس از برداشت این گیاه را افزایش میدهد. به همین دلیل به کارگیری تیمارهای مناسب پس از برداشت به منظور افزایش قابلیت ماندگاری و حفظ ارزشهای تغذیه ای این گیاه ضروری می باشد. از آنجا که تاکنون تحقیقات جامعی در راستای فناوریهای پس از برداشت سالیکورنیا به منظور افزایش عمر ماندگاری و حفظ کیفیت تازه خوری آن انجام نشده است لذا همگام با توسعه کشت و تولید این گیاه در مناطق مختلف کشور، این پژوهش با هدف بررسی و معرفی مناسبترین شرایط نگهداری این گیاه انجام شد. نگهداری محصول در شرایط محیط (دمای oC25) نشان داد که سالیکورنیای تازه تا مدت حداکثر 3 روز از ظاهر و بازارپسندی مناسب برخوردار می باشد. نتایج ارزیابی وضعیت ظاهری سالیکورنیا و میزان افت وزن آن در مدت نگهداری نشان داد که در شرایط سردخانه (دمای oC 4) و رطوبت نسبی کنترل شده (90 تا 95 درصد)، ویژگیهای ظاهری، فیزیکوشیمیایی و در نتیجه بازارپسندی سالیکورنیا در مقایسه با دما و شرایط محیط بهتر حفظ شده و میزان افت وزن محصول نیز کمتر بود. تاثیر مدت زمان نگهداری، دما و نیز اثر متقابل آنها بر افت وزن گیاه سالیکورنیا معنی دار (0/001P<) بود. علاوه بر این، به غیر از اسیدیته، مدت زمان نگهداری بر میزان رطوبت، شدت تنفس، شوری و pH گیاه اثر معنی داری (0/001P<) داشت.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
خشک کردن، سرخ کردن، انجماد، آبگیری اسمزی دریافت: 1397/10/10 | پذیرش: 1397/11/9 | انتشار: 1399/10/10