جستجو در:
دوره 21، شماره 151 - ( 1403 )
جلد 21 شماره 151 صفحات 75-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
baharloo A, Jalaee Esfandabadi S A, Zayanderoodi M. The effects of technology spillovers on private sector investment in Iran's food-agricultural industries. FSCT 2024; 21 (151) :61-75
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-73266-fa.html
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-73266-fa.html
بهارلو علی اصغر، جلائی اسفندآبادی سید عبدالمجید، زاینده رودی محسن. اثرات انواع سرریزهای تکنولوژی بر سرمایه گذاری بخش خصوصی در صنایع غذایی کشاورزی ایران. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1403; 21 (151) :61-75
1- دانشجوی دکتری، گروه اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران
2- استاد تمام، گروه اقتصاد، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران ،jalaee@uk.ac.ir
3- دانشیار، گروه اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران
2- استاد تمام، گروه اقتصاد، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران ،
3- دانشیار، گروه اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران
چکیده: (672 مشاهده)
با توجه به اهمیت موضوع امنیت غذایی در برنامه‌ریزی کشورهای در حال توسعه از جمله ایران و همچنین نقش مهم بخش خصوصی در سرمایهگذاری مواد غذایی، مطالعه حاضر به بررسی تاثیر سرریزهای تکنولوژی بر سرمایه گذاری بخش خصوصی در صنایع غذایی کشاورزی ایران در یک بازه زمانی ۳۰ ساله پرداخته است. در این مطالعه با بهرهگیری از مدل رهیافت تعادل عمومی قابل محاسبه پویا (DCGE ) و با استفاده از ماتریس حسابداری اجتماعی 1390، اثرات سرریزهای تکنولوژی شامل سه سناریوی دو برابر شدن سرمایهگذاری مستقیم خارجی، بهبود تحقیق و توسعه از طریق بهبود بهره‌وری تولید با لحاظ ضریب کسر فناوری 0062/0 و افزایش ۲۰ درصدی واردات کالاهای سرمایه‌ای و واسطهای بر متغیر سرمایهگذاری نهادهای خصوصی در صنایع غذایی-کشاورزی شامل ۴ بخش زراعت و باغبانی، دام، شیلات و صنایع غذایی، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سناریوی اول باعث افزایش سرمایهگذاری نهادهای خصوصی در هر چهار بخش فوق خواهد شد. سناریوی دوم نمیتواند باعث افزایش سرمایهگذاری نهادهای خصوصی در چهار بخش مورد نظر شود و سناریوی سوم تاثیری بر افزایش سرمایهگذاری نهادهای خصوصی بر بخش‌های صنایع غذایی-کشاورزی به جز شیلات نخواهد داشت. بنابراین پیشنهاد میشود که بهمنظور توسعه صنایع غذایی-کشاورزی در ایران، سیاستهای لازم جهت جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی و محدودیت واردات کالاهای واسطهای بکار گرفته شود.
واژه‌های کلیدی: رشد اقتصادی صنایع غذایی-کشاورزی، سرمایهگذاری مستقیم خارجی، تحقیق و توسعه، واردات کالاهای سرمایه‌ای
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
آمار،مدل سازی و سطح پاسخ در صنایع غذایی
دریافت: 1402/10/15 | پذیرش: 1402/12/20 | انتشار: 1403/6/1
دریافت: 1402/10/15 | پذیرش: 1402/12/20 | انتشار: 1403/6/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |