جستجو در:
دوره 14، شماره 68 - ( 1396 )
جلد 14 شماره 68 صفحات 225-236 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
اسدپور الهام، مقصودلو یحیی، جعفری سید مهدی، قربانی محمد، اعلمی مهران. بهینه سازی نانوریزپوشانی اسید فولیک به کمک روش تاگوچی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1396; 14 (68) :236-225
1- استادیار، گروه صنایع غذایی، موسسه آموزش عالی غیر انتفاعی بهاران، ایران.
2- استاد گروه صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
3- دانشیار گروه مهندسی مواد و طراحی صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
4- دانشیار گروه صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
2- استاد گروه صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
3- دانشیار گروه مهندسی مواد و طراحی صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
4- دانشیار گروه صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
چکیده: (3138 مشاهده)
چکیده
به دلیل حساسیت اسید فولیک همانند بسیاری از ویتامینهای دیگر به شرایط محیطی و عملیات فرآوری، ضروری است که توسط روشهایی با کارایی بالا نظیر میکرو/نانوانکپسولاسیون از این ویتامین محافظت شود. هدف پژوهش حاضر، پیداکردن شرایط بهینه تولید امولسیونهای دوگانه پکتین-کنسانتره پروتئین آب پنیر (WPC[1]) برای نانوانکپسولهکردن اسیدفولیک ازطریق فرآیند خشککردن پاششی بود. برای این منظور، 5 متغیر مستقل همراه با محدوده عملیاتی آنها شامل غلظت پکتین، غلظت WPC، میزان فاز پراکنده، pH و نوع سامانه سورفکتانت بهعنوان متغیرهای تیمار و راندمان انکپسولاسیون (EE[2]) بهعنوان متغیر پاسخ اصلی انتخاب شدند. طرحریزی آزمایشها دراین مرحله به کمک روش تاگوچی صورت گرفته و 16 تیمار تعیین گردید. امولسیونهای دوگانه نهایی، فرمولاسیونهایی بودند که حاوی یک نانو/میکروامولسیون داخلی متشکل از سامانه آب (دارای اسیدفولیک محلول) در روغن و یک فاز آبی بیرونی متشکل از کمپلکس بیوپلیمری پکتین-WPC بودند. میانگین کلی راندمان انکپسولاسیون اسیدفولیک در این سامانه حدود 3/88 درصد در محدوده 3/82 تا 0/95 درصد بدست آمد. آنالیز اثرات اصلی با روش تاگوچی نشان داد که میزان فاز پراکنده امولسیونهای دوگانه، مهمترین تیمار اثرگذار بر EE بوده (36%) و سامانه سورفکتانت دارای کمترین تاثیر (5%) بود. همچنین، نتایج این مرحله مشخص نمود که مهمترین برهمکنش بین متغیرهای مستقل با توجه به اثرگذاری بر EE، مربوط به اثر متقابل بین WPC و میزان فاز پراکنده میباشد درحالیکه اثر متقابل پکتین-pH دارای کمترین تاثیر بود. درمجموع، شرایط بهینه عبارت بود از غلظت پکتین 1%، غلظت WPC 4%، میزان فاز پراکنده 15%، pH برابر 6 و سامانه سورفکتانت PGPR[3] با نانوامولسیون داخلی که قادر است راندمان انکپسولاسیون اسید فولیک را به 99% برساند.
[1]. Whey Protein Concentrate
[2]. Encapsulation Efficiency
[3]. Poly Glycerol Poly Ricinoleate
به دلیل حساسیت اسید فولیک همانند بسیاری از ویتامینهای دیگر به شرایط محیطی و عملیات فرآوری، ضروری است که توسط روشهایی با کارایی بالا نظیر میکرو/نانوانکپسولاسیون از این ویتامین محافظت شود. هدف پژوهش حاضر، پیداکردن شرایط بهینه تولید امولسیونهای دوگانه پکتین-کنسانتره پروتئین آب پنیر (WPC[1]) برای نانوانکپسولهکردن اسیدفولیک ازطریق فرآیند خشککردن پاششی بود. برای این منظور، 5 متغیر مستقل همراه با محدوده عملیاتی آنها شامل غلظت پکتین، غلظت WPC، میزان فاز پراکنده، pH و نوع سامانه سورفکتانت بهعنوان متغیرهای تیمار و راندمان انکپسولاسیون (EE[2]) بهعنوان متغیر پاسخ اصلی انتخاب شدند. طرحریزی آزمایشها دراین مرحله به کمک روش تاگوچی صورت گرفته و 16 تیمار تعیین گردید. امولسیونهای دوگانه نهایی، فرمولاسیونهایی بودند که حاوی یک نانو/میکروامولسیون داخلی متشکل از سامانه آب (دارای اسیدفولیک محلول) در روغن و یک فاز آبی بیرونی متشکل از کمپلکس بیوپلیمری پکتین-WPC بودند. میانگین کلی راندمان انکپسولاسیون اسیدفولیک در این سامانه حدود 3/88 درصد در محدوده 3/82 تا 0/95 درصد بدست آمد. آنالیز اثرات اصلی با روش تاگوچی نشان داد که میزان فاز پراکنده امولسیونهای دوگانه، مهمترین تیمار اثرگذار بر EE بوده (36%) و سامانه سورفکتانت دارای کمترین تاثیر (5%) بود. همچنین، نتایج این مرحله مشخص نمود که مهمترین برهمکنش بین متغیرهای مستقل با توجه به اثرگذاری بر EE، مربوط به اثر متقابل بین WPC و میزان فاز پراکنده میباشد درحالیکه اثر متقابل پکتین-pH دارای کمترین تاثیر بود. درمجموع، شرایط بهینه عبارت بود از غلظت پکتین 1%، غلظت WPC 4%، میزان فاز پراکنده 15%، pH برابر 6 و سامانه سورفکتانت PGPR[3] با نانوامولسیون داخلی که قادر است راندمان انکپسولاسیون اسید فولیک را به 99% برساند.
[1]. Whey Protein Concentrate
[2]. Encapsulation Efficiency
[3]. Poly Glycerol Poly Ricinoleate
دریافت: 1395/1/24 | پذیرش: 1395/10/24 | انتشار: 1396/7/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |