دوره 14، شماره 66 - ( 1396 )                   جلد 14 شماره 66 صفحات 271-281 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

شرافتخواه آذری شهین، فتحی آچاچلوئی بهرام، علیرضالو کاظم. بررسی خشک کردن برگه‌های توت فرنگی با استفاده از آبگیری اسمزی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1396; 14 (66) :281-271

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-5686-fa.html


1- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی- واحد سراب، دانشگاه آزاد اسلامی، سراب، ایران
2- دانشیار علوم و صنایع غذایی- دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی- دانشگاه محقق اردبیلی
3- دانشجوی دکتری گروه علوم و صنایع غذایی -دانشکده کشاورزی- دانشگاه تبریز
چکیده:   (3896 مشاهده)
چکیده  
فرآیند خشک کردن اسمزی، استفاده از محلول هیپرتونیک (اسمزی) جهت کاهش آب در محصول می­باشد. در این پژوهش بهینه سازی خشک کردن توت فرنگی بر مبنای ویژگی­های شیمیایی وحسی مورد مطالعه قرار گرفت. برای انتخاب بهترین تیمار اسمزی جهت تولید برگه­های توت فرنگی خشک شده از میزان آب خارج شده و مواد جامد جذب شده در طی 5 ساعت و در زمان­های 1، 2، 3، 4 و 5 ساعت توسط محلول­های اسمزی مختلف در دو دمای متفاوت استفاده شد. تیمارهای مورد استفاده شامل محلول های اسمزی مختلف و غلظت­های مختلف کلرید کلسیم (75/0 و 5/1%) و دماهای 35 و 45 درجه سانتیگراد بود. نتایج نشان داد که در بین 8 تیمار مختلف، تیمار 8 (محلول اسمزی حاوی 50%  فروکتوز به همراه 20% ساکارز، کلرید کلسیم 5/1%، دمای 45 درجه سانتیگراد و زمان 5 ساعت) به نحو بهتری توانست باعث خشک کردن اسمزی توت فرنگی­ها شود و به عنوان بهترین تیمار شناخته شد. در نمونه­های توت فرنگی خشک شده به روش اسمزی و کنترل به ترتیب میزان رطوبت (28 و 88%)، pH (55/3 و 15/3)، اسیدیته (043/0 و 053/0%)، بریکس (24 و 6%)، قند کل (5/14 و 5/4%)، ویتامین  C(mg/100 g9 و 5/25) و آنتوسیانین (mg/kg5/75 و 75/102) بودند. همچنین ویژگی­های حسی توت فرنگی­های خشک شده اسمزی دارای ظاهر، رنگ، سفتی و عطر و طعم بهتری نسبت به نمونه کنترل بودند.
متن کامل [PDF 294 kb]   (5485 دریافت)    

دریافت: 1395/1/2 | پذیرش: 1395/9/2 | انتشار: 1396/5/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.