در این پژوهش، موسیلاژ میوه سپستان با استفاده از نسبت آب به دانه 1:6 ، دمای 58 درجه سانتی­گراد و pH برابر 4 استخراج شد. بعد از استریل کردن موسیلاژ استخراج شده، فعالیت ضدباکتریایی آن بر باکتری­های بیماری­زای سالمونلا تیفی، اشرشیا کلی، سودوموناس ائروژینوزا، لیستریا اینوکوآ، استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، باسیلوس سابتلیس و استافیلوکوکوس اپیدرمیس در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. فعالیت ضدمیکروبی موسیلاژ در غلظت­های 5/37، 75، 150 و 300 میلی­گرم بر میلی­لیتر به روش­های دیسک دیفیوژن و حفره در آگار ارزیابی شد. برهمکنش موسیلاژ سپستان با آنتی­بیوتیک­های جنتامایسین و کلرامفنیکل نیز بررسی شد. نتایج نشان داد که قطر هاله بازدارندگی مشاهده شده در اطراف دیسک­ها با افزایش غلظت­ موسیلاژ میوه سپستان به­طور قابل توجهی افزایش یافت. بیشترین قطر هاله بازدارندگی در روش دیسک دیفیوژن در غلظت 300 میلی­گرم بر میلی­لیتر برای باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیس با قطر 10/11 میلی­متر مشاهده شد. حداقل غلظت مهارکنندگی برای باکتری­های سالمونلا تیفی، اشرشیا کلی، سودوموناس آئروژینوزا، لیستریا اینوکوآ، استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، باسیلوس سابتلیس و استافیلوکوکوس اپیدرمیس به ترتیب 64، 64، 16، 32، 128، 64، 256 و 64 میلی­گرم بر میلی­لیتر بود. نتایج نشان داد که حداقل غلظت کشندگی موسیلاژ میوه سپستان برای تمامی سویه­های باکتریایی بزرگتر از حداقل غلظت مهارکنندگی بود.