در این پژوهش، اثر ضدمیکروبی اسانس ریحان سبز به روش­های متنوع کیفی و کمی (دیسک دیفیوژن، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی) و همچنین برهمکنش (اینترکشن) آن با آنتی­بیوتیک­های تتراسایکلین و کلرامفنیکل بر باکتری­های لیستریا اینوکوا، استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، سودوموناس ائروژینوزا و اشرشیا کلی مورد ارزیابی قرار گرفت. ترکیبات شیمیایی، قدرت آنتی­اکسیدانی و فنل کل اسانس ریحان سبز نیز تعیین شد. نتایج نشان داد که اسانس ریحان سبز حاوی 31 ترکیب بود. استراگول با 97/49 درصد بیشترین جزء اسانس بود. قدرت آنتی­اکسیدانی اسانس ریحان سبز براساس فعالیت مهار رادیکال پایدار 2و2- دی فنیل1- پیکریل هیدرازیل برابر با 70 درصد بود. میزان فنل کل اسانس ریحان سبز 50/0± 05/29 میلی­گرم گالیک اسید بر گرم بود. بیشترین و کم­ترین فعالیت ضدمیکروبی اسانس ریحان سبز با قطر 95/21 و 10 میلی­متر به ترتیب برای باکتری­های باسیلوس سرئوس و اشرشیا کلی مشاهده شد. در حالت ترکیبی (اینترکشن) اسانس ریحان سبز با آنتی­بیوتیک­های تتراسایکلین و کلرامفنیکل بر باکتری­های گرم منفی حالت سینرژیستی مشاهده شد. حداقل غلظت بازدارندگی اسانس برای باکتری­های لیستریا اینوکوا، استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، سودوموناس ائروژینوزا و اشرشیا کلی به ترتیب 5/12، 25/6، 25/6، 200 و 200 میلی­گرم بر میلی­لیتر بود. حداقل غلظت کشندگی اسانس ریحان سبز برای باکتری­های مذکور نیز به ترتیب 50، 5/12، 5/12، 400 و 400 میلی­گرم بر میلی­لیتر بود.