جستجو در:
دوره 15، شماره 83 - ( 1397 )
جلد 15 شماره 83 صفحات 386-379 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
نوروزی عارف، بی مکر ماندانا، گنجلو علی. بررسی اثر حلالهای مختلف بر راندمان استخراج وفعالیت ضد اکسایشی عصاره برگ گیاه زولنگ. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1397; 15 (83) :379-386
1- دانش آموخته کارشناسی ارشد فناوری مواد غذایی، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
2- استادیار گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
2- استادیار گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
چکیده: (3095 مشاهده)
چکیده
در مطالعه حاضر اثر حلالهای مختلف بر راندمان استخراج و فعالیت ضد اکسایشی عصاره گیاه زولنگ مورد بررسی قرار گرفت. بهمنظور استخراج ترکیبات ضد اکسایشی از روش سوکسله استفاده شد. برای استخراج از حلالهای متانول، اتانول و هگزان و سه سطح زمانی 2 ،4 و 6 ساعت استفاده شد. نتایج به دستآمده نشان داد که بیشترین راندمان استخراج مربوط به عصاره استحصالشده با حلال اتانول در مدت زمان 6 ساعت (26±12/52 درصد) و کمترین راندمان استخراج مربوط حلال هگزان و مدت زمان 2 ساعت ( 21±72/6 درصد) بود. فعالیت ضد اکسایشی به دو روش دی فنیل پیکریل هیدرازیل(DPPH) و هیدروژن پراکسید (H2O2) اندازهگیری شد. بالاترین میزان فعالیت ضد اکسایشی اندازهگیری شده به روش دی فنیل پیکریل هیدرازیل مربوط به عصاره بهدستآمده توسط حلالهای متانول با مدت زمان 6 ساعت(19±21/29 درصد) و اتانول با مدت زمان 6 ساعت(25±27/28 درصد) بود که اختلاف معنیداری مشاهده نشد (05/0p>) و کمترین مقدار مربوط به عصاره بهدستآمدهبا حلال هگزان و مدت زمان2 ساعت (16±9/5 درصد) بود. در روش هیدروژن پراکسید نیز بیشترین و کمترین فعالیت ضد اکسایشی به ترتیب مربوط به حلال اتانول با مدت زمان 6 ساعت (22±15/14 درصد) و حلال هگزان با زمان 2 ساعت(2/0±8/0 درصد) بود. در نهایت با توجه به نتایج به دستآمده میتوان نتیجه گرفت عصاره اتانولی با زمان 6 ساعت نسبت به سایر عصارهها راندمان استخراج و فعالیت ضد اکسایشی بالاتری داشت.
در مطالعه حاضر اثر حلالهای مختلف بر راندمان استخراج و فعالیت ضد اکسایشی عصاره گیاه زولنگ مورد بررسی قرار گرفت. بهمنظور استخراج ترکیبات ضد اکسایشی از روش سوکسله استفاده شد. برای استخراج از حلالهای متانول، اتانول و هگزان و سه سطح زمانی 2 ،4 و 6 ساعت استفاده شد. نتایج به دستآمده نشان داد که بیشترین راندمان استخراج مربوط به عصاره استحصالشده با حلال اتانول در مدت زمان 6 ساعت (26±12/52 درصد) و کمترین راندمان استخراج مربوط حلال هگزان و مدت زمان 2 ساعت ( 21±72/6 درصد) بود. فعالیت ضد اکسایشی به دو روش دی فنیل پیکریل هیدرازیل(DPPH) و هیدروژن پراکسید (H2O2) اندازهگیری شد. بالاترین میزان فعالیت ضد اکسایشی اندازهگیری شده به روش دی فنیل پیکریل هیدرازیل مربوط به عصاره بهدستآمده توسط حلالهای متانول با مدت زمان 6 ساعت(19±21/29 درصد) و اتانول با مدت زمان 6 ساعت(25±27/28 درصد) بود که اختلاف معنیداری مشاهده نشد (05/0p>) و کمترین مقدار مربوط به عصاره بهدستآمدهبا حلال هگزان و مدت زمان2 ساعت (16±9/5 درصد) بود. در روش هیدروژن پراکسید نیز بیشترین و کمترین فعالیت ضد اکسایشی به ترتیب مربوط به حلال اتانول با مدت زمان 6 ساعت (22±15/14 درصد) و حلال هگزان با زمان 2 ساعت(2/0±8/0 درصد) بود. در نهایت با توجه به نتایج به دستآمده میتوان نتیجه گرفت عصاره اتانولی با زمان 6 ساعت نسبت به سایر عصارهها راندمان استخراج و فعالیت ضد اکسایشی بالاتری داشت.
واژههای کلیدی: کلید واژگان: زولنگ، ضد اکسایش طبیعی، سوکسله، دی فنیل پیکریل هیدرازیل، هیدروژن پراکسید.
موضوع مقاله:
کنترل کیفیت مواد غذایی
دریافت: 1397/11/14 | پذیرش: 1397/11/14 | انتشار: 1397/11/14
دریافت: 1397/11/14 | پذیرش: 1397/11/14 | انتشار: 1397/11/14
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |