دلیری آوا، توکلی پور حمید، مهدوی بهنام، سعیدی اصل محمدرضا، الهامی راد امیرحسین. کربوکسی متیلاسیون صمغ کندرو بررسی گرانروی و شاخصهای رنگسنجی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1402; 20 (137) :19-34
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-64395-fa.html
1- گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سبزوار، سبزوار، ایران.
2- گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سبزوار، سبزوار، ایران. ، H.tavakolipour@gmail.com
3- گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.
4- گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سبزوار، سبزوار، ایران
چکیده: (1005 مشاهده)
کندر یک صمغ رزینی است که از برخی گونههای جنس Boswellia به دست میآید. استفاده از کندر جهت مصارف غذایی و دارویی به بیش از پنج هزار سال قبل باز میگردد، ولی با وجود اهمیت و کاربرد آن فقط 27-35% از آن محلول در آب میباشد. با توجه به نامحلول بودن بخش اعظم صمغ کندر، در پژوهش حاضر با استفاده از روش سطح پاسخ، تاثیر استفاده از شرایط مختلف اصلاح شیمیایی(غلظت NaOH (X1)، دمای واکنش(X2)، غلظت منوکلرواستیک اسید( (MCA(X3)) برروی افزایش درصد حلالیت صمغ کندر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از فرآیند بهینهسازی اصلاح شیمیایی صمغ کندر بیانگر این مطلب است که بیشترین میزان درصد حلالیت برابر۸۵.۴۹% بود. لذا غلظت NaOH و MCA به ترتیب برابر ۰.۰۴۸ ، ۰.۰۱6 مول و دما 75 درجه سلیسیوس به عنوان بهترین شرایط بهینه سازی انتخاب شد. در ضمن، گرانروی ذاتی و وزن مولکولی صمغ بومی بیشتر از صمغ اصلاح شده در شرایط بهینه بود. بین ویسکوزیته ظاهری صمغ طبیعی (mPa.s 726/0 ± 02/18) و اصلاح شده (mPa.s 681/0 ± 36/17) تفاوت معنیداری دیده میشود(p<0.05). نتایج حاکی از این است که صمغ بومی و اصلاح شده در شرایط بهینه رفتار نسبی رقیق شونده با افزایش سرعت برشی را نشان داده و رفتار آنها مشابه سودوپلاستیک میباشد. آزمون رنگسنجی با نرمافزار image J حاکی از آن بود که کربوکسی متیلاسیون صمغ کندر منجر به تغییرات معنی داری (P <0.05) در فاکتور اختلاف رنگی کل (ΔE) و مقادیر شاخص روشنایی (WI)، فاکتور روشنی((L*، فاکتور قرمزی- سبزی(a*) و فاکتور زردی- آبی(b*) شده است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
شیمی مواد غذایی دریافت: 1401/7/1 | پذیرش: 1402/3/24 | انتشار: 1402/4/10