در این پژوهش، بهمنظور افزایش عمر ماندگاری و کیفیت قارچ ترافل بیابانی، قارچها با پرتو فرابنفش (
(UVC در طول موج 254 نانومتر با شدت
mW cm−12/2 در سه زمان مختلف صفر (کنترل)، 10 و20 دقیقه و همچنین غوطهوری در محلول کلرید سدیم با چهار غلظت 16،13،10،7 درصد و سرکه 5 درصد (وزنی/وزنی) تیمار شدند. سپس، قارچها بمدت 160 روز در دمای
C° 4 نگهداری و به فاصله زمانی 40 روز نمونه برداری انجام شد
. ویژگیهای درصد کاهش وزن، سفتی بافت ، ترکیبات فنلی، ویتامین
C و بار میکروبی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که سفتی بافت (
N 83/4) در قارچهای
UV-C (10 دقیقه) غوطهور درسرکه نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. همچنین پرتوتابی اثر معنیداری در جلوگیری از کاهش وزن قارچها داشت و کمترین و بیشترین میزان کاهش وزن بهترتیب مربوط به تیمار
UV-C (10 دقیقه) غوطه ور در سرکه و تیمار کنترل غوطهور در آب نمک 16٪ بود. ارزیابی ترکیبات فنلی به روش
HPLC نشان داد که پرتوتابی اثر معنی
داری بر افزایش ترکیبات فنلی در قارچ
ها داشت با وجود اینکه مقدار این ترکیبات با گذشت زمان دچار کاهش معنیدار شد. مقدار ترکیبات فنلی در تیمارهای
UV-C (10 دقیقه) غوطهور در سرکه و کلرید سدیم 7٪ بهترتیب نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. پرتوتابی همچنین اثر معنیداری بر کاهش بار میکروبی قارچها داشت و افزایش شدت پرتودهی موجب افزایش مهار رشد میکروبی شد. تابش پرتو
UVC موجب کاهش ویتامین
C تا 78٪ در نمونههای تیمارشده گردید. غلظتهای بالای آبنمک باعث دهیدراسیون بافت قارچ و افزایش افت وزن و کاهش ترکیبات فنلی و مقدار ویتامین
C در طی نگهداری گردید. در کل، موثرترین تیمار جهت حفظ ویژگیهای فیزیکی و کیفی ترافل،
UV-C (10 دقیقه) و غوطهوری در سرکه در طی 160 روز انبارداری بیان شد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
کنسرو سازی دریافت: 1400/11/24 | پذیرش: 1400/12/24 | انتشار: 1401/4/10