دوره 14، شماره 73 - ( 1396 )                   جلد 14 شماره 73 صفحات 13-30 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

ناطقی لیلا، انصاری سمیه، شهاب لواسانی علیرضا. بررسی بازده و خصوصیات فیزیکوشیمیایی پکتین استخراجی از ضایعات پوست بادمجان. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1396; 14 (73) :30-13

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-9866-fa.html


1- گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا، ورامین، ایران
چکیده:   (5787 مشاهده)
چکیده
پوست بادمجان دارای مواد با ارزشی مانند پکتین است که استخراج آن می‌توانداز جنبه اقتصادی و زیست محیطی سودمند باشد. هدف کلی از این پژوهش بررسی تاثیر سه متغیر دما (60، 75 و90)، زمان (50، 100 و150) و pH (5/1، 25/2 و3) بر میزان بازدهی، درصد گالاکتورونیک اسید و درجه استریفیکاسیون پکتین استخراج شده از پوست بادمجان بود. از روش سطح پاسخ به منظور بهینه‌سازی شرایط استخراج استفاده گردید. جهت بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی پکتین حاصله نیز آزمون‌های پایداری امولسیونی در روزها و دماهای مختلف، بررسی رفتار جریانی در غلظتهای متفاوت انجام شد. مطابق با نتایج، بالاترین راندمان استخراج از پوست بادمجان، 30/28 درصد در شرایط شدید استخراج دما ˚c90، زمان min150 و pH، 5/1 مشاهده گردید. بالاترین درصد گالاکتورونیک اسید پکتین استخراجی از پوست، 50/76 درصد، در شرایط دمای ˚c75، زمان min100 و pH، 25/2 مشاهده گردید. بالاترین درجه استریفیکاسیون پکتین استخراجی از پوست 200/83 درصد در شرایط دمای ˚c60، زمان min50 و pH، 3 بود. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که دمای استخراج موثرترین فاکتور بر بازده و درجه استریفیکاسیون پکتین استخراج شده بود. بیشترین پایداری امولسیون پکتین پوست بادمجان در دمای 4 درجه سلسیوس و روز اول بوده‌است. با افزایش غلظت نمونه‌های پکتین (از %1/0 تا 2%) ضریب قوام آن‌ها افزایش یافته است و رفتار تمام نمونه‌ها نیوتنی بود. بنابراین از ضایعات پوست بادمجان می­توان به عنوان منبع پکتین استفاده نمود.
متن کامل [PDF 939 kb]   (3403 دریافت)    

دریافت: 1396/1/15 | پذیرش: 1396/6/15 | انتشار: 1396/12/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.