دوره 14، شماره 70 - ( 1396 )                   جلد 14 شماره 70 صفحات 91-98 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

تبری مهسا، تبری خشایار، سالاری زهرا. اعتباربخشی روش اندازه گیری آفلاتوکسینM1 در ماست. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1396; 14 (70) :98-91

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-7895-fa.html


1- گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لاهیجان، لاهیجان، ایران.
2- باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد لاهی جان دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
3- گروه منابع طبیعی، واحد بافت، دانشگاه آزاد اسلامی، بافت، ایران
چکیده:   (5011 مشاهده)
چکیده
اعتبار بخشی اندازه گیری آفلاتوکسین در ماست بر اساسBS EN ISO 14501/2007 صورت گرفت. در این پژوهش از شیر خشک فاقد آفلاتوکسین (ساخت کشور هلند) برای تولید ماست استفاده گردید و با اضافه کردن آفلاتوکسین نمونه های پژوهش تهیه شد. اساس آزمایش، بر مبنای استخراج با ستون ایمونوافینیتی و در تزریق به دستگاه HPLC با شناساگر FLD بود و تنظیمات دستگاهی طبق استاندارد انجام گردید. برای رسیدن به بهترین شرایط ممکن جهت شناسایی آفلاتوکسین و اطمینان از تفکیک آفلاتوکسین M1، کنترل های دستگاهی از جمله مهم­ترین آن­ها، کنترل جریان فاز متحرک و نسبت ترکیبات تشکیل دهنده فاز متحرک اعمال شد.  جهت صحه گذاری روش آزمون های صحت و دقت، گزینش­پذیری و تداخلات، حد تشخیص و حد تعیین، تکرارپذیری و تکثیرپذیری به منظور مناسب بودن داده ها، مورد ارزیابی قرار گرفت. مطابق این روش پس از جداسازی و خالص سازی حداکثر میزان بازیافت در غلظتppb 025/0 معادل 28/74 درصد، حداکثر میزان بازیافت در غلظتppb 50 معادل 89/80 درصد و حداکثر میزان بازیافت در غلظت ppb 75 معادل 77/86 درصد با RSD در رنج % 41/8- %56/2 بدست آمد. این روش نسبت به سایر روش ها سریعتر زمان بازداری کوتاهتر و از دقت و صحت بسیار بهتری برخوردار است و برای اندازه گیری دقیق مقادیر آفلاتوکسین M1 در ماست مناسب است.
متن کامل [PDF 169 kb]   (2474 دریافت)    

دریافت: 1396/1/28 | پذیرش: 1396/7/28 | انتشار: 1396/9/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.