1- دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
2- دانشیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران ، n.zamindar@khuisf.ac.ir
چکیده: (58 مشاهده)
اخیراً، تقاضای مصرفکنندگان برای استفاده از پروتئینهای گیاهی به عنوان جایگزین پروتئینهای حیوانی زیاد شده است. سبوس غلات حاوی پروتئین، منابع فیبری، مواد معدنی و آنتیاکسیدانها است. در پژوهش حاضر بهینهسازی ظرفیت امولسیونکنندگی و پایداری امولسیون پروتئین سبوسگندم با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM)، طرح مرکب مرکزی(CCD) و نرمافزار Design Expert انجام شد. طرح شامل متغیرهای مستقل زمان سانتریفوژ (60-20 دقیقه)، دمای سانتریفوژ (20-4 درجه سانتیگراد)، pH قلیایی (12-8) و 10 تکرار در نقطه مرکزی بود. تغییرات زمان سانتریفوژ تاثیر معنیداری بر میزان پایداری امولسیون داشت(05/0p<)؛ اما بر روی ظرفیت تشکیل امولسیون تاثیر معنیداری نداشت (05/0p>). تغییرات دمای سانتریفوژ تاثیر معنیداری بر میزان ظرفیت تشکیل و پایداری امولسیون داشت(05/0p<). تغییرات pH قلیایی تاثیر معنیداری بر میزان ظرفیت تشکیل و پایداری امولسیون داشت(05/0p<). ارزیابی شرایط بهینه پیشنهادی نرم افزار برای ظرفیت تشکیل و پایداری امولسیون با نتایج آزمون تفاوت معنیدار نداشتند(05/0p>). نتایج این پژوهش نشان داد پروتئین سبوس گندم به عنوان یک منبع پروتئین گیاهی، پتانسیل بالایی برای استفاده به عنوان امولسیفایر در صنایع غذایی دارد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
پروتئین ها و پپتید ها دریافت: 1403/5/10 | پذیرش: 1403/11/2 | انتشار: 1404/8/1