Mehrnia M A, Alizadeh behbahani B, Goodarzi ShamsAbadi B. Optimization of mucilage extraction conditions from (Althaea officinalis) using microwaves and by the response surface methodology. FSCT 2025; 21 (157) :176-190
URL:
http://fsct.modares.ac.ir/article-7-75192-fa.html
مهرنیا محمدامین، علیزاده بهبهانی بهروز، گودرزی شمس آبادی بهاره. بهینهسازی شرایط استخراج موسیلاژ از گل ختمی( (Althaea officinalisبه کمک امواج مایکروویو با استفاده از روش سطح پاسخ. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1403; 21 (157) :176-190
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-75192-fa.html
1- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان ، mamehrnia@yahoo.com
2- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
چکیده: (82 مشاهده)
گل ختمی یکی از گیاهان حاوی موسیلاژ است که اثر درمانی موسیلاژ آن بر غشای مخاطی بافت و بهبود زخم معده به اثبات رسیده است. موسیلاژ این گیاه از L-رامنوز، D-گالاکتوز، اسید گالاکونونیک و اسیدD- گلوکورونیک تشکیل شده است. پلیساکاریدهای یافت شده در ایـن گیـاه خاصـیت آنتـیاکسـیدانی دارنـد. عمده فعالیت آنتیاکسیدانی این گیاه مربـوط بـه ترکیـب آلفـا – توکوفرول آن میباشد. صمغهای استخراج شده از منابع مختلف دارای خصوصیات عملکردی و رئولوژیکی متفاوتی نسبت به یکدیگر بوده که شرایط استخراج تأثیر بسزایی بر این خواص دارد. در این پژوهش راندمان استخراج موسیلاژ گل ختمی به عنوان یک منبع جدید هیدروکلوئیدی مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور اثرات توان مایکروویو (850-250وات)، نسبت آب (90-50) و زمان (10-2 دقیقه) بر راندمان استخراج بهینهسازی شد. راندمان استخراج صمغ در دامنه %4/4 تا %6/11 به دست آمد. کمترین میزان استخراج در نسبت آب 70، زمان 2 دقیقه و توان 550 وات به دست آمد و بیشترین میزان استخراج در نسبت آب به دانه 80، زمان 4 دقیقه و توان مایکروویو 700 وات بود. با توجه به نتایج حاصـل از تجزیـه واریـانس دادههـا، مدل درجه دوم بهترین مدل برای توصیف دادهها میباشد. در توانهای پایین افزایش نسبت آب به دانه منجر به افزایش راندمان استخراج شد. افزایش راندمان استخراج با افزایش نسبت آب به دانه را میتوان به وجود حلال بیشتر نسبت داد که نیروی محرکه برای انتقال جرم صمغ از دانهها را تشدید مینماید.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
هیدروکلوئیدها،امولسیون دریافت: 1403/2/29 | پذیرش: 1403/4/6 | انتشار: 1403/12/1