Kermani S, Bonyadian M, Shams S, Moshtaghi Boroujeni H. Evaluation of the prevalence of Vibrio cholerae isolated from water and vegetables and the presence of virulence genes and antibiotic resistance pattern in Qom province. FSCT 2024; 21 (154) :128-138
URL:
http://fsct.modares.ac.ir/article-7-74432-fa.html
کرمانی سمیه، بنیادیان مجتبی، شمس سعید، مشتاقی حمدالله. ارزیابی فراوانی باکتری های ویبریو کلرا جدا شده از آب و سبزیجات و حضور ژن های حدّت و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در استان قم. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1403; 21 (154) :128-138
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-74432-fa.html
1- ، گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی ، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد ، شهرکرد ، ایران.
2- گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی، دانشکده دامپیزشکی، دانشگاه شهر کرد ، شهرکرد ، ایران، ، boniadian@sku.ac.ir
3- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی قم ، قم ، ایران
4- گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی ، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد ، شهرکرد ، ایران
چکیده: (383 مشاهده)
ویبریو کلرا یکی از پاتوژن های مهم انسانی است که از طریق آب و غذای آلوده منتقل می شود. بیماری های ناشی از ویبریو کلرا در استان قم به دلایل شرایط آب و هوایی خاص اندمیک است. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع ویبریو کلرا در آب و سبزیجات استان قم، حضور ژن های حدّت و بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها انجام شد. در یک دوره دو ساله (0041-1399) ، 120نمونه آب های کشاورزی(70 نمونه) و سبزیجات (50 نمونه) تولید شده در استان قم جمع آوری شدند. نمونه ها روی محیط اختصاصی کشت داده شدند. کلنی های مشکوک رنگ آمیزی گرم شده و آزمون های بیوشیمیایی روی آنها انجام شد و با آزمایش سرولوژی، سروتیپ ویبریو کلرا شناسایی شد. سپس بررسی حضور ژن های حدّت با روش PCR و همچنین ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه ها با روش انتشار در آگار بررسی شد. بطور کلی از 17 نمونه (16/14% (باکتری ویبریو کلرا جدا شد که همه Non-O1 بودند. میزان آلودگی آب و سبزیجات به این باکتری به ترتیب 28/14% (10مورد) و 00/14% (7 مورد ) بود. در ارزیابی ملکولی، میزان فراوانی ژن های حدّت شامل toxR(32 /88%( ، rtxA (82/58%)، hlyA (05/47%)، chxA (88/5%) بود، و100 % جدایه ها فاقد ژن هایctxA،ace و tcpAبودند. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به آمپی سیلین و آموکسی سیلین (29/34 %) و سپس به ترتیب سفوروکسیم (46/17%)، ایمی پنم (76/11%)، سفوکسیتین و تری متوپریم-سولفومتوکسازول (88/5%) بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که ویبریو کلرا Non-O1 در آب و سبزیجات استان قم وجود دارد. لذا به عنوان یک منشاء مهم ایجاد بیماری برای انسان، نظارت بهداشتی مستمر بر آب و سبزیجات و ضد عفونی مناسب این مواد غذایی دارای اهمیت زیادی است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
میکروبیولوژی مواد غذایی دریافت: 1403/1/5 | پذیرش: 1403/3/23 | انتشار: 1403/10/1