دوره 14، شماره 72 - ( 1396 )                   جلد 14 شماره 72 صفحات 290-283 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
توکل مرجان، محمدی ثانی علی، فرحبخش ایمان. بررسی اثر ضد میکروبی نانوسیال بر پایه عصاره سریش و نانو ذره اکسید روی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1396; 14 (72) :283-290

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-7042-fa.html

بررسی اثر ضد میکروبی نانوسیال بر پایه عصاره سریش و نانو ذره اکسید روی
مرجان توکل1، علی محمدی ثانی2، ایمان فرحبخش1
1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان، گروه علوم و صنایع غذایی، قوچان، ایران
2- باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان، ایران
چکیده:   (2533 مشاهده)
چکیده پژوهش حاضر با هدف ارزیابی­ ­اثر ضدمیکروبی نانوسیال بر پایه عصاره اتانولی­سریش­در­شرایط­آزمایشگاهی در برابرسه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی، سالمونلا آنتریکا ­انجام شد. عصاره­گیاه­ سریش به روش خیساندن به دست آمد و برای تعیین اثر ضدباکتریایی آن ­از روش انتشار ­دیسک­ درسه غلظت mg/ml 200، 250 و 300 برای عصاره­ اتانولی­گیاه ­و غلظت ppm1000 برای نانوذره­اکسید ­روی استفاده شد. نتایج نشان داد که عصاره اتانولی گیاه سریش بدون نانوذره دارای هاله عدم ­رشد­ نبود اما با افزودن نانو ذره ­اکسید روی به ­عصاره ­گیاه ­هاله عدم رشد مشاهده گردید که بزرگترین آن 23 میلی­متر بود. حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) با استفاده از روش رقیق سازی میکروبراث تعیین گردید. در این آزمون عصاره گیاه بر پایه نانوذره ­اکسید روی بالاترین اثرات بازدارندگی(5/12 میلی­گرم برمیلی­لیتر) و کشندگی (25 میلی­گرم­ برمیلی­لیتر) در برابر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس از خود نشان داد. از نتایج چنین برمی آید که عصاره اتانولی­هرچند­ دارای خاصیت مهارکنندگی و کشندگی­نبود لیکن با افزودن نانوذره­اکسید­روی امکان بکارگیری آن جهت کنترل پاتوژن ها و به عنوان نگهدارنده طبیعی درصنایع داروسازی و غذایی قابل استفاده است.
واژه‌های کلیدی: خواص ضدمیکروبی، عصاره سریش، نانوذره، اکسید روی
متن کامل [PDF 443 kb]   (1351 دریافت)    
موضوع مقاله: کنترل کیفیت مواد غذایی
دریافت: 1396/5/8 | پذیرش: 1396/5/8 | انتشار: 1396/11/1
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.