در طب سنتی از گیاه پونه جهت درمان سینوزیت، ناراحتی­های دستگاه گوارش، اختلالات سیستم تنفسی و رفع مسمومیت­های غذایی استفاده می­شود. در این پژوهش فعالیت ضدمیکروبی اسانس پونه بر تعدادی از پاتوژن­های غذایی مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی برهمکنش اسانس پونه با آنتی­بیوتیک­ جنتامایسین و کلرامفنیکل از غلظت­های تحت مهاری استفاده شد. نتایج نشان داد که اسانس پونه توانایی مهار رشد میکروارگانیسم­های پاتوژن را بر سطح محیط کشت داشت. قطر هاله عدم رشد (هاله بازدارندگی) به روش انتشار در آگار با استفاده از دیسک برای باکتری­های لیستریا اینوکوا، استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی، سالمونلا تیفی و سودوموناس ائروژینوزا به ترتیب 50/16، 60/14، 10، 14 و 10 میلی­متر بود. میانگین قطر هاله بازدارندگی به روش انتشار در آگار با استفاده از چاهک برای باکتری­های لیستریا اینوکوا، استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی، سالمونلا تیفی و سودوموناس ائروژینوزا به ترتیب 40/14، 16، 12، 30/14 و 10/10 میلی­متر بود. نتایج نشان داد که در حالت ترکیب اسانس پونه با آنتی­بیوتیک جنتامایسین برای تمامی باکتری­ها حالت سینرژیستی مشاهده شد. در حالت ترکیبی اسانس پونه با آنتی­بیوتیک کلرامفنیکل برای باکتری­های استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی و سودوموناس ائروژینوزا حالت سینرژیستی مشاهده گردید. حداقل غلظت مهارکنندگی اسانس پونه برای تمامی باکتری­های 25/6 میلی­گرم بر میلی­لیتر بود. به طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده می­توان از اسانس پونه جهت کنترل رشد میکروارگانیسم­های بیماری­زا در مواد غذایی استفاده کرد.