معتبرسازی روش جهت اندازه گیری آفلاتوکسین M1 در پنیر سفید ایرانی با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کار آیی بالا و تخلیص با ستون های ایمونوافینیتی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1386; 4 (12) :73-79
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-379-fa.html
چکیده: (6867 مشاهده)
چکیده
آفلاتوکسین M1حاصل متابولیت ثانویه آفلاتوکسین B1در بدن نشخوارکنندگان می باشد . آفلاتوکسین B1توسط غذای آلوده به بدن حیوان راه یافته و بعد از متابولیزه شدن به آفلاتوکسین M1 تبدیل می گردد.این سم در شیر به عنوان مهمترین آلاینده باقی می ماند . جهت بررسی نحوه توزیع آفلاتوکسین M1 در مشتقات شیر مانند پنیر سفید ایرانی از آنجا که روش معتبری برای پایش آن وجود نداشت ، نیاز به اعتبار بخشی به روش آزمون اندازه گیری آفلاتوکسین M1 در پنیر احساس شد و به دنبال آن برای اولین بار روش ارائه شده در مقاله برای پنیر سفید ایرانی ، معتبرسازی کامل شد.به این منظور ابتدا سم از نمونه توسط یک حلال قطبی ( دی کلرومتان) استخراج و سپس عصاره استخراجی خشک و عصاره خشک شده در مخلوطی از هگزان ، متانول و آب ،حل و پس از جداسازی فاز آبی توسط ستون ایمونوافینیتی تخلیص گردید . عصاره تخلیص شده در دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا تشخیص و تعیین مقدار گردید.جهت معتبرسازی روش آزمون فاکتورهای صحت ، دقت ،حساسیت روش با احتساب 2 کمیت حد تشخیص و حد تعیین به منظور مناسب بودن برای اندازه گیری در مقادیر به دست آمده، مدنظر بوده است . اندازه گیری صحت با غنی سازی نمونه های شاهد فاقد آلودگی انجام گرفت . به این منظور با احتساب وزن نمونه و غلظت سم استاندارد و سطح آلودگی مورد نظر ، حجم استاندارد لازم محاسبه و به نمونه شاهد اضافه گردید. نمونه های آلوده شده به همراه نمونه شاهد در شرایط تعریف شده در تکرار پذیری، مورد آزمون قرار گرفت. برای اندازه گیری دقت، روش آزمون در 6 روز کاری تحت شرایط تکرار پذیری انجام و با محاسبه میانگین ، واریانس ، انحراف معیار و نهایتا انحراف معیار نسبی استاندارد (RSD)،مورد ا رزیابی قرار گرفت .حد تشخیص روش یعنی کمترین غلظت قابل اندازه گیری در این روش ppt55 و حد تعیین مقدار ppt183 به صورت عملی محاسبه گردیده است. با توجه به انجام مراحل معتبر سازی اندازه گیری آفلاتوکسین M1در پنیر در آزمایشگاه می توان این روش را یک روش مطمئن برای اندازه گیری این سم در پنیر سفید ایرا نی دانست.
دریافت: 1386/1/19 | پذیرش: 1386/3/19 | انتشار: 1391/6/19