رجایی پیمان، اردستانی محمد، هاشمی روان مهناز. بررسی خواص رئولوژیکی و بافتی سس مایونز کم چرب تهیهشده با استفاده از امولسیفایر مونو-دی گلیسرید و صمغ های گوار و زانتان. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1397; 15 (80) :319-333
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-24999-fa.html
1- استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین - پیشوا، گروه علوم و صنایع غذایی، ورامین، ایران.
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین
3- عضو هیات علمی
چکیده: (6370 مشاهده)
هدف از این پژوهش، بررسی اثر امولسیفایر مونو و دی گلیسرید و همچنین صمغهای زانتان و گوار بر خواص رئولوژیکی و بافتی سس مایونز بود. پس از فرمولاسیون تیمارهای سس مایونز، آزمونهای رئولوژیکی، تصاویر میکروسکوپ الکترونی (SEM)، پروفایل بافتی (مولفه های قوام، چسبندگی و نیروی چسبندگی) انجام گردید. تحقیق در قالب طرح کامل تصادفی انجام و نتایج آزمون با روش آنالیز واریانس یکطرفه در سطح اطمینان 95 درصد (05/0 =α) توسط نرم افزار مینی تب نسخه 2/17 آنالیز گردید. نتایج آزمون رئولوژی با مدلهای توان، کاسون، بینگهام و هرشل بالکلی برازش شد. نتایج نشان داد که تیمارهای سس مایونز در دامنه مدل هرشل بالکلی قرار داشتند. افزایش میزان استفاده از صمغ های گوار و زانتان در مقادیر بالاتر از 333/0 منجر به ایجاد رفتار رقیق شونده با برش شد (05/0≥p). شاخص های نیروی چسبندگی و قابلیت چسبندگی تیمارها درمقادیر بالای 333/0 درصد استفاده از صمغهای زانتان و گوار و امولسیفایر مونو و دی گلیسرید به صورت معنی داری افزایش و شاخص قوام به صورت معنی داری کاهش یافت (05/0≥p). تصاویر SEM نشان داد که مقادیر 167/0 درصد از صمغ زانتان، 167/0 درصد از صمغ گوار و 667/0 درصد از مونو و دی گلیسرید باعث تغییرات بهینه و مطلوب در ویژگی سس مایونز میشود. در نهایت، سس مایونز دارای 167/0 درصد صمغ زانتان، 167/0 درصد صمغ گوار و 667/0 درصد مونو و دی گلیسرید به عنوان تیمار برتر (تیمار 8T) انتخاب گردید
موضوع مقاله:
کنترل کیفیت مواد غذایی دریافت: 1397/6/19 | پذیرش: 1397/6/19 | انتشار: 1397/6/19