Sadeghi S, Pirouzifard M, emam djomeh Z. Comparison of low energy and high energy methods in fabrication of pomegranate seed oil nanoemulsion containing mixed non-ionic surfactants. FSCT 2019; 16 (86) :73-82
URL:
http://fsct.modares.ac.ir/article-7-21292-fa.html
صادقی سعید، پیروزی فرد میرخلیل، امام جمعه زهرا. مقایسه روش کم انرژی و پرانرژی در ساخت نانوامولسیون روغن هسته انار حاوی مخلوط سورفکتانت های غیر یونی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1398; 16 (86) :73-82
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-21292-fa.html
1- گروه علوم و صنایع غذایی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه
2- گروه علوم و صنایع غذایی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه ، k.pirouzifard@yahoo.com
3- گروه علوم و صنایع غذایی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
چکیده: (7445 مشاهده)
روغن هسته انار روغن خوراکی استخراج شده از ضایعات فراوری میوه انار است که به دلیل دارا بودن مقادیر زیاد پونیسیک اسید و ترکیبات پلی فنولی طیف وسیعی از فعالیتهای بیولوژیکی و سلامت افزایی را نشان میدهد. به دلیل حلالیت کم و حساسیت زیاد به اکسیداسیون، به منظور استفاده از این روغن در صنایع غذایی و نوشیدنی، سامانه های انتقال برپایه نانوامولسیون پیشنهاد مناسبی میباشند. نانوامولسیونها میتوانند با استفاده از روشهای پر انرژی یا کم انرژی ساخته شوند که هر کدام دارای مزایا و محدودیتهایی میباشند. در این پژوهش تشکیل نانوامولسیونهای روغن هسته انار حاوی سورفکتانتهای غیر یونی (اسپن 80 و توئین 80) با استفاده از روش پرانرژی (سونیکاسیون) و روش کم انرژی (امولسیون سازی خود به خودی) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. اثر غلظت سورفکتانت بر میانگین اندازه قطرات نانوامولسیونها نشان داد هر دو روش قادر به تشکیل نانوامولسیونها با اندازه قطرات ریز (کمتر از 150 نانومتر) هستند اما روش خود به خودی نیاز به سورفکتانت بیشتری برای تشکیل قطرات ریز دارد. اثر دمای نگهداری (4، 25 و 55 درجه سلسیوس) بر پایداری فیزیکی نانوامولسیونهای منتخب نشان داد نانوامولسیونهای تهیه شده در هر دو روش در دمای پایین (4 درجه سلسیوس) به خوبی پایدار بودند اما در دمای بالا (55 درجه سلسیوس) به دلیل رشد قطرات دچار ناپایداری شدند. همچنین مطالعات اکسیداتیو نانوامولسیونهای منتخب در طول 30 روز نگهداری نشان داد روغن امولسیون شده به روش کم انرژی نسبت به روغن امولسیون شده به روش پرانرژی پایداری اکسیداتیو بیشتری داشت.