جستجو در:
دوره 15، شماره 82 - ( 1397 )
جلد 15 شماره 82 صفحات 396-387 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
فرتاش احسان، خوش تقاضا محمدهادی، عباسی سلیمان. بررسی اثر پرتودهی گاما روی چروکیدگی سطحی و جذب مجدد آب طی خشک کردن قارچ دکمه ای. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1397; 15 (82) :387-396
1- دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس
3- استاد گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس
3- استاد گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (2067 مشاهده)
کیفیت نهایی محصول خشک شده به عنوان یکی از شاخص‌های مهم در فرآیند خشک کردن باید مورد توجه قرار گیرد. در این تحقیق، تأثیر دز پرتودهی گاما (0، 2/1، 4/2 و 6/3 کیلوگری)، دمای خشک کردن (50، 60 و 70 درجه سلسیوس) و ضخامت برش قارچ‌ها (3 و 5 میلی‌متر) روی میزان چروکیدگی سطحی و جذب مجدد آب مورد بررسی قرار گرفت. خشک کردن توسط خشک‌کن لایه نازک بر مبنای سامانه ماشین بینایی اعمال گردید. نتایج نشان داد اثر ساده و متقابل فاکتورها روی میزان چروکیدگی سطحی و جذب مجدد آب در اکثر موارد معنی‌دار بود (01/0P<). با افزایش دز پرتودهی، چروکیدگی به میزان جزئی افزایش یافت و میزان باز جذب آب در نمونه‌های خشک شده نیز با افزایش همراه بود. همچنین، بیشترین میزان باز جذب آب برابر g/g 43/3 مربوط به دز 6/3 کیلوگری و دمای خشک کردن 60 درجه سلسیوس و در ضخامت 3 میلی‌متر بود. در نهایت، با افزایش دما و کاهش ضخامت برش نمونه‌ها، میزان چروکیدگی قارچ نیز افزایش یافت؛ به طوری که کمترین و بیشترین مقدار شاخص چروکیدگی سطحی به ترتیب 461/0 و 667/0 بود.
نوع مقاله: علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
کنترل کیفیت مواد غذایی
دریافت: 1396/5/22 | پذیرش: 1396/8/1 | انتشار: 1397/9/24
دریافت: 1396/5/22 | پذیرش: 1396/8/1 | انتشار: 1397/9/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |