Amani E, Eskandari M H, Shekar Forosh S S, Hanif Pour M A. Investigation the effects of proteolytic activity and exopolysaccharide production by native starter bacteria on technological and organoleptic properties of yogurts. FSCT 0; 13 (58) :15-29
URL:
http://fsct.modares.ac.ir/article-7-12380-fa.html
امانی الهه، اسکندری محمد هادی، شکرفروش سید شهرام، حنیف پور محمد امین. بررسی اثر فعالیت پروتئولیتیکی و تولید اگزوپلیساکارید توسط آغازگرهای بومی بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی ماستهای تولیدی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1395; 13 (58) :15-29
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-12380-fa.html
1- دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز، شیراز
2- دانشیار بخش علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
3- استاد بخش بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز
4- شرکت شیر پاستوریزه پگاه فارس، شیراز
چکیده: (5334 مشاهده)
چکیده یکی از مهمترین ارکان در تولید ماست، انتخاب آغازگر مناسب است، از این رو شناسایی، حفظ و کاربرد آغازگرهای بومی در صنعت دارای اهمیت بسیاری میباشد. در این پژوهش به بررسی ویژگیهای تکنولوژیکی و ارگانولپتیکی ماستهای تولید شده توسط آغازگرهای جدا شده از ماستهای بومی ایران پرداخته شده است. یازده نمونه ماست با انتخاب 5 جدایه لاکتوباسیلوس دلبروکی زیرگونه بولگاریکوس و دو جدایه استرپتوکوکوس ترموفیلوس تولید شد. بررسی ویژگیهای تکنولوژیکی نشان داد که تفاوت قابل ملاحظهای در قدرت تولید اسید جدایههای تولید کننده اگزوپلیساکارید (EPS) و جدایههایی که تولید کننده اگزوپلیساکارید نبودند (NEPS) وجود نداشته است. همچنین جدایههای با فعالیت پروتئولیتیکی بالا (جدایههای استفاده شده در نمونههای H و I که فعالیت پروتئولیتیکی طی 28 روز نگهداری به 1 واحد میرسد) توانایی تولید اسید کمتری داشته اند و زنده مانی این جدایهها طی دوره نگهداری نیز بیشتر از جدایههای دیگر بوده است. نمونههای حاوی آغازگر تولید کننده اگزوپلیساکارید، خصوصیات بافتی (قوام، آب اندازی و ظرفیت نگهداری آب) بهتری نسبت به نمونههای تولید شده توسط آغازگرهای NEPS نشان دادند. البته در نمونههای Hو I به دلیل فعالیت پروتئولیتیکی بالا و نوع اگزوپلیساکارید تولید شده خصوصیات بافتی مطلوبیت کمتری داشتند. آب اندازی نمونهها طی زمان نگهداری کاهش و ظرفیت نگهداری آب افزایش یافت. ولی روند سینرزیس و ظرفیت نگهداری آب در نمونههای تولید شده با استفاده از آغازگرهای با فعالیت پروتئولیتیکی بالا مانند نمونههای E، H و I تا روز 21 مشابه نمونههای دیگر بوده است و در هفته چهارم روند تغییرات عوض شده و میزان سینرزیس افزایش و ظرفیت نگهداری کاهش یافته است.
دریافت: 1394/2/1 | پذیرش: 1394/8/1 | انتشار: 1395/10/1