جستجو در:
دوره 13، شماره 53 - ( 1395 )
جلد 13 شماره 53 صفحات 32-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Reza i Tabar S, Esmaili Sari A, Bahrami Far N. Investigation of mercury concentration in soil and most cultured rice of Mazandaran province and most consumed imported rice and assess potential health risk. FSCT 2015; 13 (53) :25-32
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-1142-fa.html
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-1142-fa.html
رضایی تبار سهیلا، اسماعیلی ساری عباس، بهرامی فر نادر. بررسی غلظت جیوه درخاک و برنجهای پرکشت استان مازندران و برنج های پر مصرف وارداتی (هندی) و ارزیابی احتمال خطر. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1395; 13 (53) :25-32
1- دانشجوی مقطع دکتری رشته محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور مازندران
2- استاد گروه محیط‌زیست، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور ، مازندران
3- استادیار گروه محیط‌زیست، دانشگاه تربیت مدرّس، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور ، مازندران
2- استاد گروه محیط‌زیست، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور ، مازندران
3- استادیار گروه محیط‌زیست، دانشگاه تربیت مدرّس، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور ، مازندران
چکیده: (7215 مشاهده)
چکیده تحقیق حاضر در راستای سنجش میزان جیوه (Hg) در برنجهای وارداتی و داخلی، مقایسه آنها با یکدیگر و ارزیابی احتمال خطر صورت گرفته است. همچنین همبستگی غلظت جیوه در نمونههای خاک (مربوط به برنجهای ایرانی) و برنج، و تأثیر تیمار پختن و شستن بر غلظت جیوه در برنج بررسی شده است. نمونههای خاک و برنجهای پر کشت داخلی در آبان ماه سال 1388 از استان مازندران جمع آوری گردیدند. برنجهای وارداتی پر مصرف هندی طبق روشکار اداره استاندارد هرمزگان، از لنجها نمونهبرداری شدند. جهت تعیین میزان جیوه در نمونهها از دستگاه Mercury analyzer مدل Leco AMA 254 استفاده گردید. نتایج نشان داد که میانگین غلظت جیوه در برنجهای ایرانی (µg g-1 d.w 003/0 ± 044/0) به طور معنیداری بیش از برنجهای وارداتی (µg g-1 d.w 001/0 ± 039/0) میباشد (05/0 P <). به منظور ارزیابی احتمال خطر، میزان EDI این عنصر در منطقه مورد مطالعه، با حد قابل تحمل (TDI) تعیین شده توسط FAO/WHO مقایسه شد که مشخص گردید آلودگی نمونههای برنج به جیوه پایینتر از حد مجاز جهانی است و ارتباط معنیداری بین غلظت جیوه در خاک و برنج (ایرانی) وجود ندارد (079/0= r و 567/0= p). همچنین مشخص شد که تیمار پختن و شستن، اثر معنیداری بر غلظت جیوه در برنج ندارد (05/0 > p). در نهایت، ارتباط مواد آلی، بافت و pH خاک با غلظت جیوه در خاک و برنج بررسی و مشخص گردید که در هیچ یک از موارد ارتباط معنیداری وجود ندارد.
دریافت: 1394/3/12 | پذیرش: 1394/8/12 | انتشار: 1395/4/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |