جستجو در:
دوره 19، شماره 128 - ( 1401 )
جلد 19 شماره 128 صفحات 352-339 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jafari M, Sayyari M, Azizi A. The effect of drying method on some active ingredients of the extract of two species of Salvia. FSCT 2022; 19 (128) :339-352
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-59681-fa.html
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-59681-fa.html
جعفری محدثه، سیاری محمد، عزیزی علی. اثر روش خشک‌کردن بر برخی مواد مؤثره عصاره دو گونه مریم گلی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1401; 19 (128) :339-352
محدثه جعفری1 
، محمد سیاری 
2، علی عزیزی3
، محمد سیاری 2، علی عزیزی3
1- دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
2- گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان ، m.sayyari@basu.ac.ir
3- گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
2- گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان ، m.sayyari@basu.ac.ir
3- گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
چکیده: (807 مشاهده)
در مطالعه حاضر اثر روش‌خشک‌کردن بر مواد زیست فعال دو گونه مریم گلی Salvia officinalisو Salvia. nemorosa مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل با دو فاکتور در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام گردید. فاکتور اول گونه‌ی مریم‌گلی در دو سطح و فاکتور دوم روش خشک‌کردن در چهار سطح خشک‌کردن در سایه به مدت 144 ساعت، خشک کردن در زیر نور آفتاب به مدت 78 ساعت و در آون با دمای 40 و 70 درجه سانتی‌گراد به ترتیب به مدت 37 و 6 ساعت بود. با احتساب دو سطح برای فاکتور اول و چهار سطح برای فاکتور دوم کلاً 8 تیمار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد عصاره (۱۱%) متعلق به تیمار آون ۷۰ درجه سانتی‌گراد، در هر دو گونه مریم گلی و با میزان بالاتر گونه S. nemorosa نسبت به گونه دیگر بود. درصد کاهش وزن تحت تأثیر روش‌های خشک‌کردن قرار نگرفت ولی نوع گونه بر روی آن اثر گذاشت و گونه S. officinalis بیشترین کاهش وزن را نسبت به گونه دیگر نشان داد. بالاترین میزان فنل کل، فلاونوئید کل، تانن کل و خاصیت آنتی‌اکسیدانی در هر دو گونه در تیمار سایه خشک مشاهده شد وکمترین مقدار این ترکیبات در آون ۷۰ درجه سانتی‌گراد ثبت شد. بیشترین میزاناسیدهای فنلیک شامل اسید کلروژنیک، اسید کافئیک، اسید رزمارینیک و اسید سالویانولیک در هر دو گونه در روش سایه‌خشک و کمترین مقدار نیز در روش خشک کردن در آون ۷۰ درجه سانتی‌گراد مشاهده شد. همچنین اسید سالویانولیک و اسید رزمارینیک بیشترین میزان اسیدهای فنولیک در نمونه‌های خشک شده در سایه بودند. با مقایسه دو گونه اصلاح شده (S. officinalis) و بومی (S. nemorosa) مشخص شد که گونه بومی می‌تواند دارای ویژگی‌های برجسته‌ای برای اهلی سازی، اصلاح و تحقیقات بیشتر باشد.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
خشک کردن، سرخ کردن، انجماد، آبگیری اسمزی
دریافت: 1400/11/29 | پذیرش: 1401/5/3 | انتشار: 1401/7/10
دریافت: 1400/11/29 | پذیرش: 1401/5/3 | انتشار: 1401/7/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |