دوره 14، شماره 71 - ( 1396 )                   جلد 14 شماره 71 صفحات 298-291 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

شیرزائی شهره، شیخ الاسلامی زهرا، عطایی صالحی اسماعیل. بررسی امکان مشروط نمودن دانه گندم با امواج فراصوت و تأثیر آن بر خصوصیات فارینوگرافی خمیر و تصویری نان بربری. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1396; 14 (71) :291-298

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-5133-fa.html


1- کارشناس ارشد تکنولوژی مواد غذایی، شرکت تولیدی پارسان آرد توس
2- دکترای صنایع غذایی، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
3- دکترای صنایع غذایی، عضو هیت علمی دانشگاه آزاد قوچان
چکیده:   (2659 مشاهده)
چکیده
به‏منظور بهبود ویژگی‌های آسیابانی گندم و خصوصیات رئولوژیکی آرد، توزیع مجدد رطوبت در لایه‌های داخلی و محیطی دانه گندم از اهمیت بالایی برخوردار است که این توزیع مجدد رطوبت بستگی به روش مشروط‏سازی گندم دارد. در واقع می‏توان با به‏کارگیری روش‏های سریع و فیزیکی نوین نظیر استفاده از امواج فراصوت، شرایط ویژه‏ای را مهیا می‌گردد که چنین توزیع مجدد رطوبت، به‏صورت بهینه انجام شود. از این‏رو هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر فرآیند مشروط کردن دانه گندم با استفاده از امواج فراصوت با شدت‏های 20، 50، 70 و 90 درصد و در طی زمان‏های 1، 3 و 5 دقیقه و مطالعه خصوصیات فارینوگرافی خمیر و ویژگی‏های تصویری نان بربری در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل بود (05/0≥p). نتایج نشان داد که استفاده از امواج فراصوت سبب بهبود خصوصیات فارینوگرافی خمیر گردید. این در حالی بود که در شدت‏های بالاتر از 70 درصد خصوصیات رئولوژیکی خمیر روند نزولی داشت. از سوی دیگر استفاده از این امواج سبب بهبود میزان تخلخل و مؤلفه‏های رنگی L* و b* پوسته و کاهش میزان مؤلفه a* گردید. از این‏رو می‏توان از این تکنیک در بهبود مرحله مشروط کردن دانه گندم طی فرآیند آسیابانی استفاده نمود.
متن کامل [PDF 358 kb]   (3900 دریافت)    

دریافت: 1396/4/7 | پذیرش: 1396/4/7 | انتشار: 1396/10/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.