دوره 8، شماره 31 - ( 1390 )                   جلد 8 شماره 31 صفحات 34-21 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Comparing the efficiency of wheat quality classification tests with an emphasis on the novel glutenin macro polymer (GMP) method. FSCT 2011; 8 (31) :21-34
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-5081-fa.html
مقایسه کارایی آزمون های کیفی طبقه بندی گندم با تاکید بر روش نوین ژل گلوتنین ماکروپلیمر. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1390; 8 (31) :21-34

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-5081-fa.html


چکیده:   (4320 مشاهده)
چکیده در این پژوهش کارایی آزمون­های کیفی طبقه بندی گندم با تاکید بر روش نوین ژل گلوتنین ماکروپلیمر در ارزیابی کیفیت نانوائی و طبقه بندی کیفی چند رقم گندم ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. شاخص­های ارزیابی کیفیت گندم نظیر تست زلنی و عدد رسوبی SDS با روش GMP در ارزیابی شاخص­های نانوایی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان دادند که مقدار پروتئین خام همبستگی معنی داری با خواص نانوائی (حجم و ارتفاع نان) ندارد. آزمون های کیفی عدد زلنی، عدد رسوبی SDS و وزن مرطوب ژل GMP همگی ارتباط و همبستگی مطلوبی اما با ضرایب اهمیت متفاوت با حجم و ارتفاع نان نشان دادند. نتایج آزمون رگرسیون PLS ضریب تأثیر و اهمیت آزمون GMP در پیش بینی خواص نانوائی را بیشتر از بقیه آزمون ها اعلام نمود. بنابراین وزن مرطوب ژل پروتئینی می تواند به عنوان یک روش پیش بینی کننده خوب برای کیفیت نانوایی منظور گردیده و با توجه به اینکه از نمونه های بسیارکم آرد در این آزمون استفاده می شود در کارهای اصلاح ژنتیکی به عنوان فاکتوری مهم برای غربال گری کیفی بین نمونه های گندم محسوب شود. آزمون PLS همچنین طبقه بندی کیفی بین ارقام گندم مورد مطالعه با در نظر گرفتن آزمون­های مختلف مورد استفاده برای تبیین صفات کیفی مورد نظر (حجم و ارتفاع نان) ارائه داد که در نتیجه گندم­ها در دو دسته کیفی قوی و ضعیف طبقه بندی شدند.  
متن کامل [PDF 213 kb]   (2886 دریافت)    

دریافت: 1387/12/7 | پذیرش: 1388/7/7 | انتشار: 1390/10/7

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.