دوره 14، شماره 72 - ( 1396 )                   جلد 14 شماره 72 صفحات 24-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

پیرسا سجاد، قارونی شیوا، پیرمحمدی رسول، الماسی هادی، پورستار مرجانی احمد. اندازه گیری رطوبت در نمونه های آرد با استفاده از حسگر گازی براساس نانوکامپوزیت پلی پیرول-اکسید روی. مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1396; 14 (72) :13-24

URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-4522-fa.html


1- استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم وصنایع غذایی دانشگاه ارومیه
2- دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم وصنایع غذایی دانشگاه غیر انتفاعی آفاق ارومیه
3- استاد تمام دانشگاه غیر انتفاعی آفاق ارومیه
4- استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه ارومیه
5- دانشیار و عضو هیئت علمی گروه شیمی دانشگاه ارومیه
چکیده:   (5486 مشاهده)
 
چکیده
در این تحقیق نانو ذرات پلی پیرول  (PPy) و نانوکامپوزیت پلی پیرول-اکسید روی  (PPy-ZnO)به روش شیمیایی بر روی فیبر پلی استری درحضورکلریدآهن 3 سنتز گردیده و فیبرهای هادی الکتریسیته تهیه شد. اندازه، شکل و مورفولوژی ذرات سنتز شده با استفاده از تکنیک میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان دادند پلی پیرول های سنتز شده کروی شکل و در ابعاد 60-150 نانومتر می باشند در حالی که ذرات نانوکامپوزیت پلی پیرول-اکسید روی دانه ای شکل بوده و در ابعاد30-120 نانومتر می باشند. فیبر پلی پیرول و پلی پیرول-اکسید روی تهیه شده به عنوان حسگر در آنالیز و اندازه گیری رطوبت در نمونه های مختلف آرد مورد استفاده قرار گرفت. از طرح آماری مرکب مرکزی برای بهینه سازی شرایط آنالیز حسگر ها از جمله دما، زمان و مقدار نمونه آرد استفاده شد. نتایج بدست آمده شرایط بهینه متفاوتی را برای دو حسگر نشان داد. مقایسه حساسیت دو حسگر به رطوبت آرد نشان داد که حسگر پلی پیرول-اکسید روی نسبت به حسگر پلی پیرول حساسیت بهتری دارد. نتایج نشان داد که حسگر پلی پیرول-اکسید روی در محدوده 02/0 تا 25/0 درصد به راحتی می تواند رطوبت در نمونه های آرد را شناسایی و اندازه گیری کند.
متن کامل [PDF 682 kb]   (2086 دریافت)    

دریافت: 1396/4/17 | پذیرش: 1396/4/17 | انتشار: 1396/11/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.