1- دانشیارگروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران ، zramiri@gmail.com
2- مربی گروه پژوهشی موادغذایی، پژوهشکده صنایع غذایی و کشاورزی، پژوهشگاه استاندارد،کرج، ایران
چکیده: (14759 مشاهده)
تعیین ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و میکروبی استاندارد در محصولات غذایی حائز اهمیت است. از آنجائیکه ترکیب شیمیایی عسل با توجه به منشاء آن متفاوت است، ضروری است ویژگیهای آن مطابق با این عوامل بطور دورهای بررسی و تجدید نظر شوند. در این مطالعه، ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و ویژگیهای میکروبی 30 نمونه عسل از منابع گیاهی مختلف (گون، کنار، آویشن، بهارنارنج و چهل گیاه) مورد ارزیابی قرار گرفتند و با ویژگیهای تعریف شده در استاندارد بین المللی کدکس مقایسه شدند. نتایج نشان داد که میزان رطوبت عسل بهارنارنج نسبت به سایر گونههای گیاهی بالاتر بوده است و با حد مجاز استاندارد بینالمللی کدکس (بیشینه 20%) مطابقت نداشته است. همچنین میزان ساکارز در نمونههای عسل گون، کنار، آویشن و چهل گیاه بالاتر از حد مجاز استاندارد بینالمللی کدکس (بیشینه 5%) بود. میزان هیدروکسیمتیلفورفورال در تمام نمونهها به استثناء عسل بهار نارنج از حد مجاز (بیشینه mg/kg40) بالاتر بوده است. دیاستاز در نمونههای عسل گون، کنار، آویشن و چهل گیاه کمتر از حد استاندارد (کمینه G08) بود. پرولین در تمام نمونهها به استثناء گون و کنار در محدوده مجاز استاندارد بینالمللی کدکس (کمینهmg/kg180) قرار داشت. میزان آلودگی میکروبی نمونههای عسل وابسته به منشأ گیاهی نبوده و اختلاف معنیدار بین نمونهها مشاهده نشد (p>0.05). با توجه به نتایج بهدست آمده پیشنهاد میشود استانداردهای موجود در زمینه ویژگیهای فیزیکوشیمیایی عسل با توجه به منشأ گیاهی آن مورد بازنگری و بررسی قرار گرفته و در تعیین حدود قابل قبول هر ویژگی، منشأ گیاهی مد نظر قرار گیرد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
کنترل کیفیت مواد غذایی دریافت: 1397/6/26 | پذیرش: 1397/9/26 | انتشار: 1398/5/24