در این مطالعه تعداد 48 نمونه از پنیرهای سفید کارخانه ای عرضه شده در شهر تهران (مربوط به کارخانجات مختلف و با تاریخ تولیدهای متفاوت) بصورت تصادفی انتخاب شده و مقدار آفلاتوکسین های B₁, B₂, G₁, G₂ و M₁ با روش کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) مورد ارزیابی قرار گرفت. آفلاتوکسین M₁ در 37 نمونه (70.08%) از 48 نمونه پنیرهای مورد آزمایش وجود داشت. حدود75.6% از نمونه های مثبت، دارای مقادیر آفلاتوکسین M₁، بیشتری در مقایسه با حداکثر مجاز (0.25ppb) که توسط اتحادیه اروپا پذیرفته شده است، بودند. میزان آلودگی در نمونه های تولید شده طی ماههای مختلف با یکدیگر متفاوت بود. محدوده آلودگی نمونه های مختلف پنیر در طی دوره شش ماهه مطالعه به ترتیب در طی ماههای دی، بهمن، اسفند، فروردین، اردیبهشت و خرداد 747-159، 720-197، 1047-185، 761-232، 627-218 و 495-176 نانوگرم در هر کیلوگرم و میانگین آنها 390.87، 496.12، 553.50، 287.12، 258.25 و 213.87 نانوگرم در هر کیلوگرم بود. بالاترین میانگین آلودگی به آفلاتوکسین M₁، در نمونه های پنیر تولیدی در اسفندماه (553.5^ng/_kg) و پایین ترین آن مربوط به نمونه های تولیدی در طی خرداد ماه 213.8^ng/_kg بدست آمد. در تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات بدست آمده مشخص گردید که میانگین آلودگی نمونه های پنیر در طی مدت شش ماه و بین ماههای مختلف به صورت جداگانه معنی دار نمی باشد (P>0.05)، ولی در مقایسه میانگین نمونه های اخذ شده طی دو فصل سال، یعنی زمستان و بهار، این اختلاف معنی دار می باشد (P=0.004). به عبارت دیگر میانگین آلودگی آفلاتوکسین پنیرهای تولید شده در طی فصل زمستان بصورت معنی داری از میانگین آلودگی آفلاتوکسین نمونه های جمع آوری شده در فصل بهار بالاتر بود. ضمنا در این بررسی هیچکدام از نمونه ها دارای آلودگی به آفلاتوکسینهای B₁, B₂, G₁, G₂ نبودند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که میزان آلودگی آفلاتوکسین M₁ در نمونه های پنیر آزمایش شده در این مطالعه می تواند برای سلامتی مصرف کنندگان مخاطره آمیز باشد.