جستجو در مقالات منتشر شده


۵ نتیجه برای کلید واژگان: پروبیوتیک


دوره ۷، شماره ۲۵ - ( ۴-۱۳۸۹ )
چکیده

چکیده به منظور بهبود قابلیت زنده مانی در شرایط نامساعد معده و روده  باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ۱۶۴۳ PTCC   بوسیله الژینات کلسیم  میکروکپسول شد و در شرایط شبیه سازی شده  معده  و روده به  مدت ۰ ،۳۰ ،۶۰ ،۹۰ ،۱۲۰ دقیقه در ۳۷ درجه سانتیگراد گرمخانه گذاری گردید. قابلیت زیستی باکتری بر حسب مدت زمان مورد نیاز برای کاهش یک پایه لگاریتمی در جمعیت میکروبی ( Dv) محاسبه شد. برای تعیین نحوه پراکنش اندازه ذرات کپسول از روش پارتیکل سایز انالایزر استفاده گردید. برای مطالعه شکل ظاهری کپسول ها از تکنیک SEM استفاده شد. میکروانکپسولاسیون در سطح ۰۵/۰ p< سبب کاهش مرگ باکتری های پروبیوتیک در شرایط اسیدی معده (h ۲, ۵ /۱  pH ) می شود. همچنین  پس از گرمخانه گذاری به  مدت ۶۰ دقیقه در شرایط شبیه سازی شده  معده و دو ساعت در شرایط مشابه شیره روده ( ۲۵ /۷  pH ) تعداد سلولهای زنده برابر  log cfu / g ۵/۶ بدست  آمد در حالیکه این مقدار برای سلولهای شاهد log cfu / g ۳/۲ بود.    

دوره ۹، شماره ۳۶ - ( ۸-۱۳۹۱ )
چکیده

چکیده هدف تحقیق حاضر تولید نوشیدنی شیری تخمیری با استفاده از پروپیونی باکتریوم فرئودنریچی یی زیرگونه شرمانی­یی و بررسی ویژگی­های میکروبیولوژیک، بلافاصله پس از تخمیر و طی دوره نگهداری یخچالی است. در این مطالعه با استفاده از طرح فاکتوریل کامل، اثر دو متغیر دمای گرمخانه گذاری و نسبت ریزسازواره­ های موجود در تلقیح بر ویژگی­های میکروبیولوژیک نوشیدنی شیری تخمیری بررسی شد. برای تهیه نوشیدنی شیری تخمیری از کشت همزمان لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و پروپیونی باکتریوم فرئودنریچی یی زیرگونه شرمانی­یی به نسبت ۱ به ۲، ۱ به ۴ و ۱ به ۸  و دمای گرمخانه گذاری ۳۰، ۳۵ و °C ۴۰ تا رسیدن به ۴ pH استفاده شد. قابلیت زنده­مانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس از طریق کشت نوشیدنی تهیه شده روی محیط MRS آگار و گرمخانه­گذاری در دمای °C ۳۷ و قابلیت زنده­مانی پروپیونی باکتریوم فرئودنریچی یی زیرگونه شرمانی­یی از طریق کشت روی محیط سدیم لاکتات آگار و گرمخانه­گذاری در دمای °C ۳۰ تعیین شد. قابلیت زنده­مانی ریزسازواره­ های تلقیح شده، در نمونه حاوی بیشترین میزان اسید پروپیونیک در روزهای ۰، ۷، ۱۴، ۲۱ و ۲۸ تعیین شد. به­علاوه میزان دوفاز شدن نوشیدنی شیری تهیه شده طی ۷ روز نگهداری یخچالی اندازه گرفته شد. بیشترین تعداد سلول زنده پروپیونی­باکتریوم فرئودنریچی­یی زیرگونه شرمانی­یی در نوشیدنی تهیه شده با استفاده از نسبت لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به پروپیونی­باکتریوم فرئودنریچی­یی معادل ۱ به ۴ و گرمخانه­گذاری در دمای °C ۳۰ به­دست آمد. قابلیت زنده­مانی پروپیونی­باکتریوم فرئودنریچی­یی زیرگونه شرمانی­یی با دمای گرمخانه­گذاری ارتباط معکوس و معنی­داری (۰۵/۰ > P) را نشان داد. بیشترین قابلیت زنده­مانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در نوشیدنی تهیه شده با استفاده از نسبت لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به پروپیونی­باکتریوم فرئودنریچی­یی معادل ۱ به ۸ و گرمخانه­گذاری در دمای °C ۳۵ مشاهده شد. قابلیت زنده­مانی پروپیونی­باکتریوم فرئودنریچی­یی زیرگونه شرمانی­یی و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس طی ۲۸ روز نگهداری در دمای °C ۴، در هفته اول و آخر به ترتیب، به­طور قابل ملاحظه کاهش یافت.

دوره ۹، شماره ۳۷ - ( ۱۰-۱۳۹۱ )
چکیده

  چکیده هدف تحقیق حاضر تولید نوشیدنی شیری تخمیری با استفاده از پروپیونی باکتریوم فرئودنریچی یی زیرگونه شرمانی­یی و بررسی ویژگی­های میکروبیولوژیک، بلافاصله پس از تخمیر و طی دوره نگهداری یخچالی است. در این مطالعه با استفاده از طرح فاکتوریل کامل، اثر دو متغیر دمای گرمخانه گذاری و نسبت ریزسازواره­ های موجود در تلقیح بر ویژگی­های میکروبیولوژیک نوشیدنی شیری تخمیری بررسی شد. برای تهیه نوشیدنی شیری تخمیری از کشت همزمان لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و پروپیونی باکتریوم فرئودنریچی یی زیرگونه شرمانی­یی به نسبت ۱ به ۲، ۱ به ۴ و ۱ به ۸  و دمای گرمخانه گذاری ۳۰، ۳۵ و °C ۴۰ تا رسیدن به ۴ pH استفاده شد. قابلیت زنده­مانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس از طریق کشت نوشیدنی تهیه شده روی محیط MRS آگار و گرمخانه­گذاری در دمای °C ۳۷ و قابلیت زنده­مانی پروپیونی باکتریوم فرئودنریچی یی زیرگونه شرمانی­یی از طریق کشت روی محیط سدیم لاکتات آگار و گرمخانه­گذاری در دمای °C ۳۰ تعیین شد. قابلیت زنده­مانی ریزسازواره­ های تلقیح شده، در نمونه حاوی بیشترین میزان اسید پروپیونیک در روزهای ۰، ۷، ۱۴، ۲۱ و ۲۸ تعیین شد. به­علاوه میزان دوفاز شدن نوشیدنی شیری تهیه شده طی ۷ روز نگهداری یخچالی اندازه گرفته شد. بیشترین تعداد سلول زنده پروپیونی­باکتریوم فرئودنریچی­یی زیرگونه شرمانی­یی در نوشیدنی تهیه شده با استفاده از نسبت لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به پروپیونی­باکتریوم فرئودنریچی­یی معادل ۱ به ۴ و گرمخانه­گذاری در دمای °C ۳۰ به­دست آمد. قابلیت زنده­مانی پروپیونی­باکتریوم فرئودنریچی­یی زیرگونه شرمانی­یی با دمای گرمخانه­گذاری ارتباط معکوس و معنی­داری (۰۵/۰ > P) را نشان داد. بیشترین قابلیت زنده­مانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در نوشیدنی تهیه شده با استفاده از نسبت لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به پروپیونی­باکتریوم فرئودنریچی­یی معادل ۱ به ۸ و گرمخانه­گذاری در دمای °C ۳۵ مشاهده شد. قابلیت زنده­مانی پروپیونی­باکتریوم فرئودنریچی­یی زیرگونه شرمانی­یی و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس طی ۲۸ روز نگهداری در دمای °C ۴، در هفته اول و آخر به ترتیب، به­طور قابل ملاحظه کاهش یافت.

دوره ۱۱، شماره ۴۴ - ( ۸-۱۳۹۳ )
چکیده

چکیده چیپس سیب زمینی به عنوان یک فرآورده غذایی خشک می تواند پروبیوتیک ها را در میان مصرف کنندگان توزیع کند، اما تاکنون مطالعاتی بر روی امکان افزودن پروبیوتیک ها در انواع اسنک ها از جمله چیپس سیب زمینی صورت نگرفته است. در این تحقیق، چیپس سیب زمینی پروبیوتیک حاوی دو گونه از باکتری های اسیدلاکتیک به نام لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس رامنوسوس با استفاده از روش های مرسوم تولید چیپس تولید گردیده و سپس زنده مانی باکتری های پروبیوتیک ذکر شده،در طول نگهداری در سه سطح دمایی ۴ ،۲۱و۳۸ درجه سانتیگراد و بسته بندی های پلاستیکی معمولی (در مجاورت اکسیژن) و پوشش دار (عدم حضور اکسیژن) در مدت زمان دو هفته مورد بررسی قرار گرفت.ریز پوشانی دو گونه ی باکتری در دانک هایی از جنس صمغ عربی در ترکیب با ژلاتین انجام گرفت. نتایج نشان داد که تعداد باکتری های زنده پس از ۱۴ روز به طور معنی داری کاهش می یابد . بین نمونه های نگهداری شده در سه سطح دمایی۴ ،۲۱ و۳۸ درجه سانتیگراد، در سطح اطمینان یک درصد اختلاف معنی دار مشاهده شد. هم چنین بین نمونه های نگهداری شده در دو نوع بسته بندی، در سطح اطمینان یک درصد اختلاف معنی دار مشاهده گردید. حداکثر زنده مانی در نمونه نگهداری شده در دمای ۳۸ درجه سانتیگراد و بسته بندی پلاستیکی پوشش دار می باشد. تعداد پروبیوتیک زنده در هر گرم از چیپس سیب زمینی بالاتر از ۱۰۶ بود که مطابق با مقدار توصیه شده از سوی سازمان جهانی غذا و دارو است. با افزایش تعداد اولیه پروبیوتیک های ریز پوشانی شده می توان به استاندارد مورد نظر در محصول نهایی دست یافت.  
طاهره نریمانی، علیرضا تاری‌نژاد، محمد امین حجازی،
دوره ۱۲، شماره ۴۸ - ( ۹-۱۳۹۴ )
چکیده

چکیده پروبیوتیک­ها میکروارگانیسم­های زنده­ای هستند که وقتی به مقدار کافی مصرف شوند سلامتی را به میزبان اعطا می­کنند. باکتری­های لاکتیک اسید، متداول­ترین نوع باکتری­هایی هستند که به عنوان پروبیوتیک معرفی شده­اند و در محصولات لبنی سنتی وجود دارند. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی باکتری­های پروبیوتیک از فلور موجود در شیر گاوی و ماست سنتی شهرستان خوی می­باشد. برای رسیدن به این هدف، سویه­های جدا شده توسط روش­های فنوتیپی (مورفولوژی، رنگ و پیگمان کلنی، رنگ­آمیزی گرم، تست کاتالاز، تست­های بیوشیمیایی شامل رشد در دماهای ۱۰، ۱۵ و ۴۵ درجه سانتیگراد و غلظت­های ۴% و ۵/۶%  نمک و نیز تخمیر ۱۷ نوع قند) جداسازی و شناسایی شدند و پتانسیل پروبیوتیکی آن­ها (مقاومت به اسید معده و نمک­های صفراوی) مورد ارزیابی قرارگرفت. سپس برای شناسایی دقیق­تر با جفت آغازگرهای اختصاصی، ژن ۱۶S rRNA باکتری­های لاکتوباسیلوس تکثیر داده شد و بعد از خالص­سازی محصول PCR، ژن مورد نظر برای توالی­یابی ارسال گردید. در مجموع ۱۴ سویه لاکتوباسیلوس به عنوان فلور میکروبی طبیعی دارای پتانسیل پروبیوتیکی در منطقه خوی گزارش شد که کیفیت محصولات لبنی این منطقه را تأمین می­نمایند و پتانسیل کاربرد در محصولات لبنی تولید شده در صنعت را دارا می­باشند.  

صفحه ۱ از ۱