جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای فلاونوئید کل
حسین میغانی، ناصر برومند، اسحاق مقبلی،
دوره ۱۵، شماره ۷۶ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثر پوشش خوراکی کیتوزان و کلرید کلسیم بر ویژگیهای فیزیکی، کیفی و بیوشیمیایی میوه توت‌فرنگی رقم پاروس انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با ۵ تیمار (پوشش کیتوزان ۵/۰ و ۵/۱ درصد و کلرید کلسیم ۱ درصد به تنهایی و در ترکیب با یکدیگر) به همراه شاهد و زمان نمونه‌برداری (زمان برداشت، ۶ و ۱۲ روز پس از شروع انبارداری) در سه تکرار اجرا شد. پس از تیمار، میوه‌ها به سردخانه‌ای با دمای ۵/۰±۴ درجه‌سانتی‌گراد و رطوبت نسبی ۵±۹۰ درصد منتقل شدند. نتایج نشان داد که با افزایش مدت انبارداری در همه تیمارها شاخص‌های کاهش وزن، مواد جامد محلول و شاخص طعم افزایش یافت، درحالی‌که میزان سفتی بافت میوه، آسکوربیک اسید، فنل و فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل و ظرفیت پاداکسندگی کاهش یافت. پس از ۱۲ روز انبارداری میزان کاهش وزن، مواد جامد محلول و شاخص طعم به ترتیب با میانگین ۴۴/۵، ۸۹/۱۱ درصد و ۸۶/۹ در میوه‌های گروه شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود. در حالی‌که میزان سفتی بافت میوه، آسکوربیک اسید، فنل، فلاونوئید و آنتوسیانین کل و ظرفیت پاداکسندگی در میوه‌های تیمار شده با پوشش کیتوزان و کلرید کلسیم به‌طور معنی‌داری بیشتر از میوه‌های گروه شاهد بود. کاربرد توأم پوشش کیتوزان و کلرید کلسیم در حفظ شاخص‌های فوق از کاربرد هرکدام از آن‌ها به تنهایی بهتر بود. در مجموع برهمکنش کلرید کلسیم یک درصد با پوشش کیتوزان ۵/۱ درصد مؤثرترین تیمار در حفظ ویژگیهای کیفی و بیوشیمیایی میوه توت‌فرنگی طی انبارداری سرد بود.
نصیبه جهانگیرزاده، زیبا حبیبی دستجرد، شیرین رحمن زاده ایشکه،
دوره ۱۹، شماره ۱۲۲ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
چکیده:
یکی از منابع با ارزش و غنی از ترکیبات آنتی اکسیدانی و ویتامینها، میوه انگور میباشد. امروزه تولید انگور با کیفیت و دارای بافت محکم و ماندگاری بالای میوه اهمیت زیادی دارد بنابراین، استفاده از انواع اسیدهای آلی برای بهبود کمی و کیفی محصولات زراعی و باغی رواج فراوان یافته است. اسید هیومیک بعنوان یک اسید آلی حاصل از هوموس و سایر منابع طبیعی، بدون اثرات مخرب زیست محیطی جهت افزایش کیفیت انگور میتواند موثر واقع شود. این پژوهش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ۴ تکرار به اجرا درآمد. تیمار آزمایش شامل چهار غلظت اسید هیومیک (۰، ۰,۵، ۱ و ۲ گرم در لیتر) بود. صفاتی از قبیل وزن، طول و عرض حبه و خوشه انگور، همچنین میزان اسیدیته، اسیدهای آلی، مواد جامد محلول و نیز برخی صفات فیتوشیمیایی از قبیل محتوای فنل و فلاونوئید کل، آنتوسیانین و فعالیت پاداکسندگی به روشDPPH مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطابق نتایج تجزیه واریانس دادهها، صفاتی مانند وزن و عرض حبه و خوشه، فنل کل و فعالیت پاداکسندگی، اسیدیته و مواد جامد محلول در سطح احتمال یک درصد دارای اختلاف معنیدار از لحاظ آماری بین نمونههای تیمار شده و شاهد بودند. اما صفاتی از قبیل محتوای فلاونوئید کل و میزان آنتوسیانین نمونهها از اختلاف معنیدار در سطح احتمال پنج درصد برخوردار بودند به طور کلی اکثر صفات در تیمار ۲ گرم در لیتر اسید هیومیک دارای بیشترین مقدار بودند. بالاترین میزان فنل کل و فعالیت آنتیاکسیدانی به ترتیب در تیمارهای ۲ و ۱ گرم در لیتر اسید هیومیک با مقادیر ۱,۶۶۷ میلیگرم در یک میلیلیتر آبمیوه و ۳۳.۸۴ درصد مشاهده شدند.
نتایج بدست آمده نشان داد که با کاربرد اسید هیومیک میتوان بسیاری از ویژگیهای فیزیکی و بیوشیمیایی میوه انگور را بهبود بخشید.
نرگس Narges، محمدامین مهرنیا، حسن برزگر، بهروز علیزاده بهبهانی،
دوره ۲۲، شماره ۱۵۸ - ( ۱-۱۴۰۴ )
چکیده
پژوهش حاضر در پاسخ به نیاز جدید مصرف‌کنندگان و صنعت غذا در تولید و معرفی افزودنی‌های جدید و طبیعی برای حفظ محصولات غذایی و افزایش کیفیت آن‌ها از لحاظ مختلف انجام گرفته‌است. نانوامولسیون تولیدشده به‌روش فراصوت، شامل قطرات پراکنده اسانس گشنیز با اندازه ذرات نانو در عصاره آبی آلوئه‌ورا بود. هر دو این ترکیبات به‌صورت مجزا مورد آزمون قرار گرفته و فعالیت آنتیاکسیدانی و ضدمیکروبی آن‌ها ثابت شده‌است. میزان فنل و فلاونوئید کل به ترتیب ۵۳/۳۳ میلیگرم گالیک‌اسید در هر گرم و ۳۳/۶۵۷ میلیگرم کوئرستین در هر گرم بود. امولسیون تولید شده در غلظت ۳۰۰ میلیگرم بر میلیلیتر به‌ترتیب ۷۰/۷۳ و ۳۰/۷۱ درصد اثر مهاری بر رادیکال‌های آزاد DPPH و ABTS داشت. چهار آزمون میکروبی شامل دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی روی نانوامولسیون انجام شد. هاله‌های به‌دست آمده در آزمون دیسک دیفیوژن همگی قطر کم‌تر از ۱۰ میلی‌متر داشتند که مشابه با نتایج آزمون چاهک آگار بود. آزمون‌های حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی انجام‌گرفته نیز نشان داد که این محصول دارای اثر مهاری روی تمامی باکتریهای بیماریزا بود. نتایج حداقل غلظت کشندگی نشان داد که برای باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس برابر با ۵۱۲ میلیگرم بر میلیلیتر بود اما برای سایر باکتریهای بیماریزا بزرگتر از ۵۱۲ میلیگرم بر میلیلیتر به دست آمد. تمامی ۴ آزمون نشان‌دهنده اثر قوی‌تر روی باکتریهای گرم‌مثبت مورداستفاده نسبت به گرم‌منفی‌ها بود. درنهایت نانوامولسیون اسانس گشنیز در عصاره آبی آلوئه‌ورا میتواند توانایی عملکرد به‌عنوان یک نگهدارنده و ضداکسایش مناسب وقوی را در صنعت غذا داشته باشد؛ با این حال لازم است آزمایشهای بیشتری روی غلظت‌های مختلف این ماده افزودنی پیشنهاد می‌شود.
