جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای حداقل غلظت بازدارندگی


دوره ۷، شماره ۲۶ - ( ۷-۱۳۸۹ )
چکیده

  چکیده دی استات سدیم از گروه مواد نگهدارنده شیمیایی و ایمن بوده و به عنوان بازدارنده کپک و مخمر و برخی باکتری هامعرفی شده است. .در این تحقیق اثر ضد میکروبی دی استات سدیم در جلوگیری از رشد برخی از میکروارگانیسم های عامل فساد نوشابه   های گاز دار در محیط کشت  با استفاده از روش حساسیت رقت های مایع مورد  بررسی قرار گرفته است. در مورد مخمر Saccharomycess cerevisiae در تعداد ۱۰، ۱۰۲، ۱۰۳،۱۰۵  مخمر در هر میلی لیتربه ترتیب غلظت های  ppm ۵۰۰۰،۱۲۵۰،۳۱۳،۱۵۶ دی استات سدیم به عنوان MIC شناخته شد.در مورد مخمر Candida krusei در تعداد۱۰، ۱۰۲، ۱۰۳،۱۰۵  مخمردر هر میلی لیتر به ترتیب غلظت های ppm ۵۰۰۰,۲۵۰۰,۱۲۵۰,۶۲۵  دی استات سدیم به عنوان MIC شناخته شد. در مورد باکتری  Leuconostoc mesenteroides در تعداد ۱۰۲ ،۱۰۴باکتری در هر میلی لیتربه ترتیب غلظت های ppm۵۰۰۰,۲۵۰۰ دی استات سدیم به عنوان  MIC شناخته شد. در مورد باکتری Lactobacillus delbrukiiدرتعداد۱۰۲باکتری در هر میلی لیتر غلظت ppm۲۵۰۰ دی استات سدیم به عنوان MIC شناخته شد. در مورد کپک Aspergillus niger در کلیه رقت های تهیه شده از سوسپانسیون هاگ کپک ودر حضورغلظت های مختلف از دی استات سدیم رشد مشاهده شد. در نتیجه هیچ غلظتی به عنوانMIC انتخاب نشد. نتایج نشان داد که دی استات سدیم دارای خواص بازدارندگی برروی مخمرها و باکتری های مورد بررسی بوده و فاقد تاثیر بازدارندگی بر روی کپک Aspergillus niger است.  
ثمانه حاتمی، مسعود یاورمنش، علی محمدی ثانی،
دوره ۱۲، شماره ۴۸ - ( ۹-۱۳۹۴ )
چکیده

چکیده  هدف ازانجام این پژوهش بررسی اثرضدباکتریایی عصاره آبی دانه کرچک (دوواریته مشهد واصفهان) روی باکتری های استافیلوکوکوس اورئوسATCC۲۵۹۲۳،  اشرشیاکلی ATCC۲۵۹۲۲ و لیستریااینوکوآATCC۳۳۰۹۰ به عنوان پاتوژن های شاخص غذایی می باشد. حساسیت این ریزسازواره ها به عصاره های کرچک به روش انتشار دیسک و کمترین غلظت بازدارندگی(MIC) و کشندگی (MBC) به روش براث میکرودایلوشن مورد بررسی قرار گرفت. در روش آزمون انتشار دیسک، باکتری های گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا اینوکوآ مقاومترین و اشرشیاکلی حساس ترین باکتری تعیین شد. ازآنتی بیوتیک های اریترومایسین، جنتامایسین، کلرامفنیکل به عنوان کنترل مثبت روی لیستریااینوکوآ، استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلی به ترتیب استفاده شد و اثر بازدارندگی این آنتی بیوتیک ها با عصاره های مورد آزمون مقایسه گردیدکه قطر هاله آنها mm ۱۲، mm۲۲، mm۳۰ بود. براساس رقت های تهیه شده در آزمایش، محدوده کمترین غلظت بازدارندگی عصاره آبی کرچک واریته مشهد برای لیستریااینوکوآ، استافیلوکوکوس اورئوسو اشرشیاکلی بین mg/ml ۱۶۰-۴۰ و محدوده عصاره آبی دانه کرچک واریته اصفهان روی لیستریا اینوکوآبین mg/ml۴۰-۲۰ و برایاستافیلوکوکوس اورئوس بین mg/ml ۸۰-۴۰ و روی اشرشیاکلی بینmg/ml۸۰-۲۰ محاسبه شد. درآزمون کمترین غلظت کشندگی، عصاره های آبی دانه کرچک واریته مشهد و اصفهان در غلظت mg/ml۱۶۰موجب غیر فعال شدن باکتری ها شدند. نتایج نشان داد که عصاره های آبی دانه کرچک واریته مشهد و اصفهان هر دو دارای ویژگی ضد باکتریایی قوی بوده اما عصاره آبی دانه کرچک واریته اصفهان ویژگی بازدارندگی قوی تری نسبت به عصاره آبی دانه کرچک واریته  مشهد از خود نشان داد. همچنین عصاره این دو واریته از لحاظ ویژگی ضد باکتریایی می تواند با آنتی بیوتیک اریترومایسین برابری کند.  

دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده

در محیط‌ دریا، بیوفیلم‌ تشکیل شده روی سطوح غوطه‌ور، منجر به فولینگ ارگانیسم‌های بزرگ‌تر می‌شود؛ که این امر مشکلات اقتصادی و زیست‌محیطی فراوانی برای صنایع دریایی به همراه دارد. با توجه به اثرات زیان‌آور آنتی‌فولینگ‌های شیمیایی، توسعه‌ی راهکارهای ضد بیوفیلم سازگار با محیط زیست می‌تواند گامی مهم جهت کنترل فولینگ باشد. از اینرو، مطالعه‌ی حاضر با هدف جداسازی باکتری‌های تشکیل دهنده‌ی بیوفیلم از آب‌های خلیج فارس و بررسی اثر ضد میکروبی تیمول بر باکتری‌های منتخب انجام گرفت. ۸۲ ایزوله‌ی باکتریایی جداسازی و توانایی تشکیل بیوفیلم توسط آن‌ها سنجش شد. در این میان، پنج ایزوله انتخاب و شناسایی با استفاده از توالی ۱۶S rRNA انجام گرفت. نتایج نشان داد که پنج ایزوله‌ی منتخب متعلق به شاخه‌ی proteobacteria (جنس Vibrio، Kangiella و Psudoaltromonas) می‌باشند. در بررسی اثر ضد باکتری تیمول به روش انتشار دیسک، باکتری (PH۱) K. spongicola (با قطر هاله ۵۷/۰ ±۱۸میلی‌متر) ، بیش‌ترین حساسیت را نشان داد. کم‌ترین غلظت بازدارنده (MIC) و کشنده‌ی رشد (MBC) (به ترتیب در غلظت ۵/۳۱ و ۵/۶۲ میکروگرم / میلی‌لیتر) نیز در مقابل همین باکتری بدست آمد. نتایج حاصل از بررسی قدرت مهاری تیمول بر پدیده‌ی تشکیل بیوفیلم و همچنین تخریب بیوفیلم تشکیل شده‌ی باکتریPsudoaltromonas sp. (PH۱۸)  نشان داد که تیمول در غلظت‌های کم‌تر از MIC قادر به مهار تشکیل بیوفیلم می‌باشد که این تاثیر بر تخریب بیوفیلم، در غلظت‌های بالاتر از MIC قابل توجه است. بر اساس نتایج بدست آمده، به دلیل فعالیت ضد بیوفیلمی تیمول در مقابل باکتری‌های دریایی، استفاده از آن به عنوان یک ترکیب طبیعی در پوشش‌های آنتی‌فولینگی قابل پیشنهاد است.
محبوبه سرابی جماب، منا کاوه، معصومه مدرس،
دوره ۱۷، شماره ۱۰۸ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده

در این پژوهش استخراج عصاره از برگ نوروزک با دو روش استخراج متداول با حلال (دمای استخراج ۷۰ ؛ ۸۰ و ۹۰ درجه سانتی­گراد، زمان استخراج ۳۰، ۷۵ و ۱۲۰ دقیقه و نسبت حلال آب به اتانول  ۵۰ به ۵۰، ۶۰ به ۴۰ و ۷۰ به ۳۰) و استخراج با سیال فوق داغ  (دمای استخراج ۱۳۰، ۱۴۵ و ۱۶۰ درجه سانتی­گراد، زمان استخراج ۱۰ ، ۲۰ و۳۰ دقیقه و نسبت حلال آب به اتانول  ۶۰ به ۴۰، ۸۰ به ۲۰ و ۱۰۰ به ۰)  انجام شد و قدرت ضدمیکروبی عصاره‌های استخراج شده روی چند میکروارگانیسم شاخص در مواد غذایی  با روش تعیین حداقل غلظت بازدارندگی رشد و حداقل غلظت کشندگی میکروارگانیسم­ها ارزیابی گردید. نتایج نشان داد در هر دو روش استخراج، کمترین غلظت جهت جلوگیری از رشد اکثر میکروارگانیسم­های مورد آزمون ۵/۰ میلی­گرم بر میلی­لیتر بود؛ این در حالی است که حداقل غلظت کشندگی، بسته به نوع میکروارگانیسم بین ۵ تا ۵۰۰ میلی­گرم بر میلی­لیتر متغیر بود. در روش استخراج متداول با حلال، تیمار شامل دمای ۸۰ درجه سانتی­گراد، زمان ۷۵ دقیقه و نسبت مساوی از دو حلال و در روش استخراج با سیال فوق داغ تیمار شامل دمای ۱۶۰ درجه سانتی­گراد، زمان ۲۰ دقیقه و نسبت حلال آب به اتانول ۸۰ به ۲۰، بیشترین خاصیت ضدمیکروبی را نشان دادند. با توجه به نتایج بدست آمده می­توان اظهار نمود نوع روش استخراج عصاره ترکیبات گیاهی، تأثیر بسزایی در مهار یا جلوگیری از رشد میکروارگانیسم­های عامل فساد یا بیماری در مواد غذایی داشته و در صورت بهینه­یابی هر یک از روش­های استخراج ، می­توان از عصاره حاصل بیشترین استفاده را جهت افزایش زمان ماندگاری مواد غذایی بکار برد.
 

صفحه ۱ از ۱