۹ نتیجه برای صوتی خیابانی
ساسان قره نقده، حمیدرضا صمدلوئی، محمود صوتی خیابانی، حامد همیشه کار، رضا رضایی مکرم،
دوره ۱۴، شماره ۶۲ - ( ۱-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
امروزه اسانس مریمگلی (Salvia multicaulis) ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ دارا بودن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ آنتیاکسیدانی و ضدمیکروبی ﺟﻬﺖ ﺍﻓﺰﻭﺩﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎنهﻫﺎﯼ ﻏﺬﺍﻳﯽ ﻭ ﺯﻳﺴﺘﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺗوﺟﻪ زیادی ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ است. استفاده از این اسانسها به صورت آزاد برای نگهداری مواد غذایی عموما بهدلیل محلولیت پایین در آب، فشار بخار بالا و ناپایداری فیزیکی و شیمیایی با دشواریهایی همراه است. یکی از روشهای کاهش این محدودیتها، ریزپوشانی اسانسها در حاملهای لیپیدی از جمله نانولیپوزومها است. از اینرو هدف از این پژوهش درونپوشانی اسانس مریمگلی در نانولیپوزومها و بررسی خواص ضدمیکروبی و آنتیاکسیدانی این اسانس میباشد. در این مطالعه نانولیپوزومهای حاوی اسانس مریمگلی، با استفاده از نسبتهای مشخصی از لسیتن و کلسترول (۹۰-۰، ۸۰-۱۰، ۷۰-۲۰ میلیگرم) به روش هیدراسیون لایه نازک و سونیکاسیون تولید شدند. تعیین اندازه و توزیع ذرات و همچنین پایداری فیزیکی نانولیپوزومها از لحاظ اندازه در طی زمان با استفاده از پراکندگی نور پویا (DLS) و کارایی درونپوشانی به روش اسپکتروفوتومتری مورد بررسی گرفت. برای اندازه گیری فعالیت انتی اکسیدانتی از ۲ و ۲ دی فنیل -۱ پیکریل هیدرازین و برای خاصیت ضد میکروبی روش میکرودایلوشن به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که اندازه ذرات و توزیع اندازه ذرات به ترتیب در محدوده ۸۸-۸۲ و ۴۲/۰-۳۹/۰ بود. کارایی درونپوشانی اسانس مریمگلی در همه فرمولاسیونها بالای ۷۰% و نانولیپوزومهای حاصل به مدت ۱ ماه پایدار بودند. اسانس مریمگلی درونپوشانی شده فعالیت آنتیاکسیدانی بالا و خاصیت ضدمیکروبی بیشتری علیه تمامی میکروارگانیسمها در مقایسه با اسانس آزاد نشان داد. این تحقیق نشان داد که خاصیت ضدمیکروبی و آنتیاکسیدانی اسانس درونپوشانی شده در لیپوزوم در مقایسه با حالت آزاد اختلاف معنی داری داشت.
محسن ضیایی، محمود صوتی خیابانی، سمیرا تیزچنگ، بابک قنبرزاده، حامد همیشه کار، رضا رضایی مکرم،
دوره ۱۴، شماره ۶۲ - ( ۱-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
نایسین و ناتامایسین به عنوان ماده ضدمیکروبی در صنایع غذایی و داروئی کاربردهای متعددی دارند. در فرم آزاد، به دلیل واکنش با قند احیاء کننده و به طور غیراختصاصی با باند شدن بر لیپیدها و پروتئینها خاصیت ضدمیکروبی و ضد قارچی آنها کاهش مییابد. برای غلبه بر این محدودیت، درون پوشانی نایسین و ناتامایسین با استفاده از لیپوزومها گزارش شده است. هدف این کار پژوهشی،بررسی اثر ضدمیکروبی و ضد قارچی نانوانکپسولهای حاوی نایسین و ناتامایسین بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس و آسپرژیلوس نایجر است. در این تحقیق، نانولیپوزومهای حاوی نایسین و ناتامایسین به روش مظفری تولید شدند. سپس، اندازه ذرات، درصد انکپسولاسیون و خصوصیات ضد میکروبی و ضد قارچینایسین و ناتامایسین به صورت آزاد و انکپسوله شده در دمای ۸ و ۲۵ درجه سانتیگراد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد اندازه ذرات و توزیع اندازه ذرات بترتیب در محدودهءnm۷۶ تا ۹۰ و nm۷۳/۰ تا ۹/۰ و درصد درون پوشانی نایسین و ناتامایسین به ترتیب در محدوده ۸۵ تا ۹۲ درصد و ۸۹ تا ۹۶ درصد است و نتایج حاصل از فعالیت ضدمیکروبی و قارچی نشان داد، استفاده از فرم انکپسوله شده مواد ضدمیکروبی، استفاده از ترکیبی از باکتریوسینها و دمای پایین نگهداری تاثیر بیشتری بر کاهش جمعیت میکروبی و قارچی داشته است.در این تحقیق نانولیپوزومها به طور موفقیت آمیزی با روش مظفری تولید شدند. این روش از نظر انکپسولاسیون نایسین و ناتامایسین و ارزیابی خصوصیات ضدمیکروبی و ضدقارچی روش مناسبی بوده است.
سمیرا تیزچنگ، محمود صوتی خیابانی، اویس قادرزاده، یوسف جوادزاده، رضا رضایی مکرم، جواد حصاری،
دوره ۱۴، شماره ۶۷ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
لیپوزومها ذرات کروی شکل، شامل سیستم غشائی تشکیل شده از لایههای چربی هستند که بدلیل ساختار آمفی فیلیک خود، مولکولهای آبدوست را داخل فضای درونی و مولکولهای چربی دوست را بین غشاء لیپوفیلیک کپسول ریز پوشانی میکنند. یکی از کاربردهای لیپوزوم، درون پوشانی پپتیدهای ضدمیکروبی میباشد. درون پوشانی پپتیدهای ضدمیکروبی در لیپوزمها یک روش جایگزینی و موثر در زمینه حفاظت مواد ضدمیکروبی، افزایش میزان کارایی درون پوشانی و پایداری این ترکیبات در کاربردهای غذایی به شمار میآید. در این تحقیق، لیپوزومهای حاوی ناتامایسین به روش حرارتی تولید شدند سپس اندازه ذرات نانولیپوزومها، درصد درون پوشانی و اثرات ضد میکروبی ناتامایسین آزاد و انکپسوله شده بر رشد آسپرژیلوس نایجر مورد بررسی قرار گرفت اندازه ذرات نانولیپوزمهای حاوی ناتامایسین ۴/۱± ۸۹ نانومتر وکارایی درون پوشانی ناتامایسین ۸۰ درصد بود. نتایج آزمونهای میکروبی نشان داد، استفاده از ناتامایسین به صورت آزاد و انکپسوله شده جمعیت باکتریایی را کاهش میدهد. اما تاثیر آنها نسبت به هم (آزاد و انکپسوله شده) مشابه است.
ساسان قره نقده، سمیرا فرقانی، سامان قره نقده، محمود صوتی خیابانی،
دوره ۱۴، شماره ۶۸ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
نگهدارندههای طبیعی استخراج شده از گیاهان دارویی، جزء مهمترین ترکیبات زیست فعال هستند که میتوانند در تولید مواد غذایی مورد استفاده قرار بگیرند. استفاده از این اسانسها به صورت آزاد برای نگهداری مواد غذایی عموما با محدودیتهایی همراه است. یکی از روشهای کاهش این محدودیتها، درونپوشانی کردن اسانسها در حاملهای لیپیدی از جمله نانولیپوزومها است. از این رو هدف این پژوهش بررسی خاصیت ضدمیکروبی عصاره متانولی، اسانس و نانولیپوزوم حاوی اسانس نعناع فلفلی میباشد. اسانسگیری از گونه نعناع فلفلی به روش تقطیر با بخار آب انجام شد و ترکیبهای موجود در آن با استفاده از GC و GC-MS شناسایی شدند. عصاره متانولی نیز به روش خیساندن تهیه شد. نانولیپوزوم حاوی اسانس نعناع به روش هیدراسیون لایه نازک و سونیکاسیون تولید شدند. اندازه ذرهای نانولیپوزوم با استفاده از پراکندگی نور پویا و پتانسیل زتا با استفاده از زتا سایزر مورد بررسی گرفت. خواص ضدمیکروبی نیز با روش میکرودایلوشن اندازهگیری شد. مهمترین ترکیبات تشکیل دهنده اسانس عبارت بودند از: منتول (۴۶/۴۰ %)، منتون (۳۳/۱۶%)، منتوفوران (۳۷/۱۳%) و منتیل استات (۱۱/۷%). اندازه ذرات و پتانسیل زتا به ترتیب ۵۳/۹۸ نانومتر و ۱۴- میلیولت بود و نانولیپوزوم حاصل به مدت ۴۰ روز پایدار بود. میزان حداقل غلظت بازدارندگی اسانس در هر دو حالت آزاد و درونپوشانی بر روی باکتریهای گرم مثبت بیشتر از گرم منفی و نمونه قارچی بود در حالی که عصاره بر روی باکتریهای گرم منفی و قارچ غیرفعال بود و خاصیت ضعیفی بر روی باکتریهای گرم مثبت داشت. همچنین اسانس در حالت درونپوشانی خاصیت ضدمیکروبی بیشتری نسبت به حالت آزاد داشت.
زهرا حسن نژاد، صدیف آزادمرد دمیرچی، محمود صوتی خیابانی، سیدهادی پیغمبردوست، هانیه رسولی پیروزیان،
دوره ۱۴، شماره ۷۰ - ( ۹-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
در این پژوهش، پودر بزرک به شکلات در سطوح صفر (کنترل)، ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد برای غنیسازی شکلات افزوده شد و ترکیبات ضد اکسایشی (توکوفرولها)، عدد پروکسید و برخی از ویژگیهای میکروبی در مدت ۳ ماه نگهداری اندازهگیری گردید. ویژگیهای حسی شکلات با استفاده از ۱۴ ارزیاب حسی آموزش دیده در روزهای ۱، ۱۵، ۳۰، ۴۵، ۶۰، ۷۵ و ۹۰ نگهداری به روش هدونیک پنجنقطهای انجام شد. نتایج نشان داد که با افزودن پودر بزرک، میانگین محتوای گاما توکوفرول تیمارها افزایش معنیداری یافت. مقدار گاما توکوفرول در نمونه شکلات کنترل، ppm ۱/۱۷ بود. در حالی که در اثر افزودن بزرک به مقدار ۲۰ درصد، محتوای توکوفرول به مقدار ppm ۵۷/۳۸ افزایش یافت. همچنین با افزایش پودر بزرک، عدد پروکسید تیمارها روند افزایشی نشان داد، بهطوریکه بیشترین مقدار پروکسید (meq/Kg ۸۷۵/۱) متعلق به نمونه با ۲۰ درصد بزرک در پایان روز ۹۰ و کمترین (meq/Kg ۵/۰) متعلق به نمونه کنترل در روز اول بود. هرچند این افزایش در عدد پروکسید در حد معمول بود و از حد استاندارد (حداکثر meq/Kg ۲) خارج نشد. در مدت زمان نگهداری ۹۰ روز، بار میکروبی انتروباکتریاسه، اشرشیاکلی، سالمونلا (در ۲۵ گرم نمونه)، استافیلوکوکوسهای کوآگولاز مثبت، کپک و مخمر در محدوده قابل قبول قرار داشتند. در تمامی نمونههای شکلات، از لحاظ شمارش کپک و مخمرها تفاوتی نداشتند. بیشترین شمارش مخمر مربوط به نمونه شکلات حاوی ۲۰ درصد پودر بزرک در پایان روز ۹۰ نگهداری بود. از نظر پذیرش کلی، تیمار حاوی ۵ و ۱۰ درصد بزرک بیشترین پذیرش و تیمار محتوی ۲۰ درصد بزرک کمترین پذیرش را نسبت به نمونه کنترل دارا بودند. نتایج نشان داد که میتوان با افزودن بزرک به شکلات محصول غنی شده با ترکیبات ضداکسایشی تولید کرد که نقش مهمی در سلامت مصرفکنندگان میتواند داشته باشد.
ساسان قره‌نقده، حمیدرضا صمدلوئی، محمود صوتی خیابانی، سامان قره‌نقده،
دوره ۱۴، شماره ۷۰ - ( ۹-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
متابولیتهای ثانویه استخراج شده از گونههای مریمگلی عمدتا ترپنوئیدها و فلاونوئیدها هستند، که جز ترکیبات زیست فعال با اثرات سلامت بخشی بالا میباشند. ولی بسیاری از این مواد بعد از استخراج از گیاه، از لحاظ شیمیایی ناپایدار میشوند و هنگام مصرف اثر سلامت بخشی کمتر از حد لازم را نشان میدهند. یکی از روش های کاهش این محدودیتها، ریز پوشانی کردن اسانسها در حاملهای لیپیدی از جمله نانوامولسیونها است. نانوامولسیونهای حاوی اسانس مریمگلی، با استفاده سورفکتانتهای تویین ۸۰ و اسپن ۸۰ در تعادل آب دوست-چربی دوست مختلف به روش اولتراسوند با شدت بالا تولید شدند. تعیین اندازه و توزیع ذرات و همچنین پایداری فیزیکی نانوامولسیونها از لحاظ اندازه در طی زمان با استفاده از پراکندگی نور پویا (DLS) مورد بررسی گرفت. نتایج نشان داد که اندازه ذرات و توزیع اندازه ذرات به ترتیب در محدوده ۱۴۱-۸۹ و ۴۱/۰-۳۶/۰ نانومتر بود و نانوامولسیونهای تولید شده به مدت ۶۰ روز نگهداری در دمای ۲۵ پایدار بودند. نتایج حاصل از آزمایشهای میکربی نشان داد، تاثیر اسانس در دو حالت آزاد و کپسوله شده در برابر باکتری گرم مثبت بیشتر از باکتری گرم منفی بود. همچنین خاصیت ضدمیکروبی نانوامولسیون نسبت به اسانس در حالت آزاد در برابر تمام باکتریهای مورد آزمایش بیشتر بود.
سعید نقوی، صدیف آزادمرد دمیرچی، سید هادی پیغمبردوست، محمود صوتی خیابانی،
دوره ۱۴، شماره ۷۳ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
عصاره حاصل از چای سبز به دلیل ویژگیهای ضدمیکروبی، ضداکسایشی و پریبیوتیکی در صنایع غذایی و دارویی مورد توجه است. ریززپوشانی لیپوزومها روش مؤثری برای حفظ ترکیبات سودمند و افزایش دسترسی زیستی آنها در فراوری و نگهداری محصولات غذایی است. هدف این پژوهش تولید (با روش تزریق اتانول) و بررسی خواص نانولیپوزومهای حاوی ترکیبات عصاره چای سبز بود. توزیع اندازه ذرات و قطر متوسط نانوذرات لیپوزومی عصاره چای سبز با روش پراکندگی نور لیزر تعیین شد. پتانسیل زتا نانولیپوزومها اندازهگیری و کارایی ریزپوشانی برای بررسی محصورسازی عصاره سبز چای درون لیپوزوم با اندازهگیری ترکیبات فنولی بررسی شد. با افزودن عصاره برگ چای سبز در نانولیپوزومها و با افزایش بیشتر در غلظت عصاره، اندازه ذرات نانولیپوزومها از ۷/۶۷ نانومتر برای غلظت پایین (۱۰۰ میلی گرم ترکیب فنولی) به ۳۷۰ نانومتر در غلظت بالا (۴۰۰ میلی گرم ترکیب فنولی) افزایش پیدا کرد. با گذشت زمان، اندازه لیپوزومهای بزرگتر از ۱۰۰ نانومتر در طی نگهداری به میزان زیادی افزایش یافت. تمامی فرمولاسیونهای لیپوزومی دارای بار منفی بودند و پتانسیل زتا برای کلیه غلظت ها بین ۲۰- تا ۲۵- میلی ولت بود که نشان داد سیستم از بار منفی قبل توجهی برخوردار بود و سامانه لیپوزومی به دلیل وجود دافعه الکترواستاتیکی پایدار بود. کارایی ریزپوشانی پلیفنلهای عصاره چای سبز در نانولیپوزومهای تهیه شده به روش تزریق اتانول با افزایش غلظت عصاره بهطور معنیداری (p<۰,۰۵) کاهش یافت. نتایج اندازهگیری کارایی ریزپوشانی نشان داد که کارایی از ۶۵ تا ۹۵ درصد متغیر بود. در کل تولید نانولیپوزومهای حاوی عصاره چای سبز به روش تزریق اتانول با خواص مطلوب صورت گرفت.
صابر امیری، رضا رضایی مکرم، محمود صوتی خیابانی، محمود رضازاد باری، محمد علیزاده،
دوره ۱۶، شماره ۹۰ - ( مرداد ۱۳۹۸ )
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر فرآیند تخمیر در تولید باکتریوسین توسط دو باکتری پروبیوتیک تجاری با استفاده از ضایعات کارخانجات لبنی به عنوان محیط کشت میباشد. از این رو اثر متغیرهای مستقل شامل: دمای گرمخانه گذاری (۳۰، ۳۴ و ۳۸ درجه سانتیگراد)، pH اولیه (۵، ۶ و ۷)، مدت زمان گرمخانه گذاری (۱۲، ۳۰ و ۴۸ ساعت)، غلظت عصاره مخمر (صفر، ۲ و ۴ درصد)، نوع باکتری پروبیوتیک (لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس LA۵ و بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیرگونه لاکتیس BB۱۲) و نوع محیط کشت (آب پنیر و پرمیات شیر) استفاده از طرح پایه کاملاً تصادفی به صورت آرایش فاکتوریل دو سطحی، بررسی شد. نتایج نشان داد که دمای و زمان گرمخانه گذازی و همچنین نوع محیط کشت بر میزان باکتریوسین تولید اثر معنی دار داشت (۰۵/۰p<). همچنین دما، غلظت عصاره مخمر، نوع محیط کشت و نوع کشت باکتریها اثر معنی داری بر میزان زیست توده داشت (۰۵/۰p<). pH اولیه و نوع محیط کشت بر مقدار پروتئین کل اثر معنی دار داشت (۰۵/۰p<). بر اساس نتایج دمای گرمخانه گذاری، مدت زمان گرمخانه گذاری، غلظت عصاره مخمر، نوع محیط کشت و نوع باکتری پروبیوتیک بر اسیدیته قابل تیتراسیون تأثیر معنی دار داشتند (۰۵/۰p<). مقادیر فعالیت باکتریوسین، زیست توده، پروتئین کل و اسیدیته قابل تیتراسیون به ترتیب در محدوده AU/mL ۱۰۰۰ تا۵۰۰۰، g/L۸۰/۰ تا ۶۷/۸،mg/L ۷۵/۱۰۷ تا ۹۲/۳۵۱ و g/L ۲۵/۰ تا ۴۱/۱ متغیر بود. به طور کلی نتایج نشان داد که آب پنیر و باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس LA۵ به ترتیب محیط کشت و باکتری مناسب جهت تولید باکتریوسین بودند.
صابر امیری، رضا رضایی مکرم، محمود صوتی خیابانی، محمود رضازاد باری، محمد علیزاده،
دوره ۱۶، شماره ۹۱ - ( شهریور ۱۳۹۸ )
چکیده
رادیکال های آزاد، از طریق آسیب رساندن به سلول ها عامل اصلی بسیاری از بیماری ها مانند سرطان هستند. کاربرد سویههای پروبیوتیک در مواد غذایی لبنی تخمیری به دلیل اثرات ارتقاء سلامت مصرف کننده، گسترش یافته است. با توجه به پتانسیلهای آنتی اکسیدانی باکتری های پروبیوتیک، اهداف این مطالعه مقایسه فعالیت آنتی اکسیدانی گونههای مرسوم پروبیوتیک (L. acidophilus LA۵ و B. animalis subsp. lactis BB۱۲) مورد استفاده در مواد غذایی و بررسی اثرات دمای گرمخانه گذاری، pH اولیه، زمان تخمیر، غلظت عصاره مخمر و غلظت لینولئیک اسید، بر فعالیت آنتی اکسیدانی آنها در محیط کشت آب پنیر و پرمیات شیر غنی شده بود. نتایج نشان داد که زمان تخمیر، دمای گرمخانه گذاری و غلظت عصاره مخمر مهمترین فاکتورهایی هستند که اثر معنی دار بر فعالیت مهار رادیکال آزاد DPPH و فعالیت مهار رادیکال هیدروکسیل دارند (۰۵/۰p<). فعالیت مهار رادیکال آزاد DPPH و هیدروکسیل با افزایش دمای گرمخانه گذاری و غلظت عصاره مخمر به ترتیب با تأمین دمای بهینه و منبع نیتروژن مورد نیاز برای رشد باکتری ها، افزایش یافت. فعالیت آنتی اکسیدانی در ۲۴ ساعت اول فرآیند افزایش یافت که متناسب با رشد باکتریها بود. در نتیجه فعالیت کشتهای پروبیوتیک و تأثیر آنها بر روی سوبسترا، با تخریب ساختارهای پلیمری در ۲۴ ساعت اول زمان تخمیر، فعالیت مهار رادیکال هیدروکسیل و رادیکال آزاد DPPH به ترتیب افزایش و کاهش داشت. این مطالعه نشان داد، زیست فرآیند تخمیر توسط L. acidophilus LA۵ و B. animalis subsp. lactis BB۱۲ در محیط کشت آب پنیر، فعالیت آنتی اکسیدانی بالایی دارد.
