دوره 21، شماره 151 - ( 1403 )
جلد 21 شماره 151 صفحات 208-197 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- 1. دانشیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران. ، behrooz66behbahani@gmail.com
2- 1. دانشیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران.
2- 1. دانشیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران.
چکیده: (415 مشاهده)
این مطالعه با هدف بررسی ترکیبات شیمیایی، اثر آنتی‌اکسیدانی و فعالیت ضدمیکروبی اسانس شاهسپران انجام شد. اسانس شاهسپران با کمک روش تقطیر با آب استخراج شد و سپس محتوای فنول کل (روش فولین سیوکالتو)، فلاونوئید کل (روش رنگ سنجی آلومینیوم کلرید)، اثر آنتی‌اکسیدانی (با استفاده از روش‌های مهار رادیکال آزاد DPPH و ABTS) و ضدمیکروبی (مطابق روش‌های دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی) اسانس ارزیابی گردید. محتوای فنول و فلاونوئید کل اسانس به ترتیب برابر با 50/29 میلی‌گرم گالیک اسید و 90/14 میلی‌گرم کوئرستین در گرم بود. فعالیت آنتی‌اکسیدانی اسانس قابل‌توجه بود و به ترتیب قادر به مهار 40/50 درصد و 55/53 درصد رادیکال‌های آزاد DPPH و ABTS بود. مطابق نتایج دیسک دیفیوژن آگار، باسیلوس سوبتیلیس و سالمونلا تیفی به ترتیب با قطر هاله عدم رشد 16 و 50/10 میلی‌متر حساس‌ترین و مقاوم‌ترین سویه‌های باکتریایی نسبت به اسانس بودند. قطر هاله عدم رشد برای این باکتری‌ها در روش چاهک آگار به ترتیب 30/16 و 80/10 میلی‌متر بدست آمد. نتایج حداقل غلظت مهارکنندگی رشد و حداقل غلظت کشندگی برای باکتری باسیلوس سوبتیلیس به ترتیب 4 و 32 میلی‌گرم در میلی‌لیتر و برای باکتری سالمونلا تیفی به ترتیب 64 و بزرگتر از 512 میلی‌گرم در میلی‌لیتر بدست آمد. مطابق نتایج، اسانس شاهسپران را می‌توان بعنوان عامل آنتی‌اکسیدان و ضد میکروب طبیعی در مواد غذایی استفاده نمود.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
میکروبیولوژی مواد غذایی
دریافت: 1402/12/12 | پذیرش: 1403/1/21 | انتشار: 1403/6/1
دریافت: 1402/12/12 | پذیرش: 1403/1/21 | انتشار: 1403/6/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |