دوره 20، شماره 143 - ( 1402 )                   جلد 20 شماره 143 صفحات 147-140 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.22034/FSCT.20.143.140
‎ 20.1001.1.20088787.1402.20.143.9.1

XML English Abstract Print

اثر ضدمیکروبی عصاره آبی جاشیر بر برخی از گونه‌های قارچی بیماری‌زا و برهمکنش آن با آنتی-بیوتیک نیستاتین
شهاب جلیل سرقلعه1 ، بهروز علیزاده بهبهانی 2، محمد حجتی3 ، علیرضا وسیعی4 ، محمد نوشاد5
1- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
2- دانشیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران ، behrooz66behbahani@gmail.com
3- استاد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
4- دکتری گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
5- دانشیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
چکیده:   (2294 مشاهده)
جاشیر گیاهی است که در طب سنتی به دلیل خواص درمانی آن مورد استفاده قرار می‌گرفته است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر ضد قارچی عصاره آبی جاشیر بر روی آلترناریا آلترناتا، آلترناریا سولانی، ساکارومایسس سرویزیه و فوزاریوم سولانی انجام شد. روش‌های ضد قارچی مورد استفاده عبارت بودند از دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت قارچ‌کشی (MFC). غلظت عصاره مورد استفاده در این مطالعه 20، 40، 60 و 80 میلی‌گرم در میلی‌لیتر بود. این مطالعه نشان داد که اثر ضد قارچی وابسته به غلظت عصاره است و با غلظت افزایش می‌یابد. ساکارومایسس سرویزیه حساس‌ترین گونه به عصاره و فوزاریوم سولانی مقاوم‌ترین گونه بود. در 80 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر عصاره، قطر بازداری برای ساکارومایسس سرویزیه به ترتیب 90/11 میلی‌متر و 13 میلی‌متر در روش دیسک دیفیوژن آگار و چاهک آگار بود. قطرهای بازداری مربوطه برای فوزاریوم سولانی به ترتیب 60/9 میلی‌متر و 20/10 میلی‌متر بود. در حالت ترکیبی (برهمکنش) عصاره آبی جاشیر با آنتی­بیوتیک نیستاتین برای تمامی سویه­های قارچی حالت هم­افزایی مشاهده شد. مقادیر MIC و MFC برای ساکارومایسس سرویزیه به ترتیب 32 و 128 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. نتایج MIC و MFC برای فوزاریوم سولانی به ترتیب 256 و > 512 میلی‌گرم در میلی‌لیتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره آبی جاشیر می‌تواند به عنوان یک عامل ضد قارچ طبیعی برای مهار رشد قارچ‌های بیماری‌زا در میوه‌ها و سبزیجات تازه مورد استفاده قرار گیرد.
 
واژه‌های کلیدی: جاشیر، عصاره آبی، قارچ‌های بیماری‌زا، اثر ضد قارچی، ماندگاری
متن کامل [PDF 575 kb]   (663 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: اسانس ها و عصاره ها
دریافت: 1402/5/1 | پذیرش: 1402/6/11 | انتشار: 1402/8/10
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.