دوره 20، شماره 135 - ( 1402 )                   جلد 20 شماره 135 صفحات 179-169 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، z.beigmohammadi@iau-tnb.ac.ir
2- گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی،، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- گروه تحقیقات صنایع غذایی، انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،
چکیده:   (840 مشاهده)

فسفولیپازها گروه مهمی از آنزیم­ها با کاربردهای گسترده در صنایع مختلف هستند. در این پژوهش بهینه­سازی دو مرحله­ای شامل استفاده از طرح غربالگری پلاکت- برمن و سپس بهینه­ سازی سطح پاسخ با هدف افزایش تولید فسفولیپاز سویه منتخب جهش ­یافته Trichoderma atroviride sp.ZB-ZH292 انجام شد. در مرحله اول جهت غربالگری و انتخاب مهمترین فاکتورها بر میزان توده زیستی و فعالیت فسفولیپاز، از طرح پلاکت -  برمن با هفت متغیر دما، زمان، میزان فسفولیپید سویا (به عنوان منبع کربنی)، میزان پپتون (به عنوان منبع نیتروژنی)، نسبت مساوی از منو و دی پتاسیم ­هیدروژن فسفات (به عنوان منبع فسفر)، درصد تلقیح و سن تلقیح، در دو سطح استفاده گردید. بر اساس نتایج حاصل از غربالگری متغیرهای زمان گرمخانه­گذاری (0/01>P) ، دما گرمخانه­ گذاری (0/01>P) و فسفولیپید سویا (0/05>P) به عنوان منبع کربنی اثر معنی­ داری بر میزان فعالیت آنزیمی داشتند و در نتیجه جهت اجرای بهینه­ سازی نهایی به عنوان متغیرهای مستقل در طرح مرکب­مرکزی به روش آماری سطح پاسخ وارد شدند. بر این اساس طی 20 آزمایش طـراحی شده، اثر سه متغـیر دمای گرمخانه­ گذاری (°C 30-20)، زمان گرمخانه­ گـذاری (5-3 روز) و فسـفولیپید سویا (% 9-3) بر میزان فعالیت آنزیم مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج آنالیز واریانس (ANOVA) میزان %4/32 فسفولیپید، دما °C  29/73و زمان 101/76 ساعت گرمخانه­گذاری به عنوان شرایط بهینه در تولید فسفولیپاز پیش­بینی شدند. در این شرایط، میزان فعالیت فسفولیپاز (U/ml) 3/57 تعیین گـردید که با نتیجه پیش­بینی­شده توسط مدل  U/ml) 3/56) مطابقت داشت.
 
متن کامل [PDF 540 kb]   (424 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: تکنولوژی غلات و فرآورده ها
دریافت: 1402/1/3 | پذیرش: 1402/2/10 | انتشار: 1402/2/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.