دوره 20، شماره 137 - ( 1402 )                   جلد 20 شماره 137 صفحات 209-191 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.22034/FSCT.20.137.191
‎ 20.1001.1.20088787.1402.20.137.12.2

XML English Abstract Print

مدل‌سازی تولید زیست‌توده میکروبی توسط لاکتوباسیلوس فرمنتوم 17-4 جدا شده از ترخینه در بستر لجن لبنی به‌وسیله روش سطح پاسخ (RSM)
علیرضا حیدریان1 ، فریده طباطبایی یزدی 2، سید علی مرتضوی3 ، فرشته فلاح4
1- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه آموزشی علوم و مهندسی صنایع غذایی گرایش زیست‌فناوری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- استاد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، tabatabai@um.ac.ir
3- استاد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4- دکترا تخصصی، گروه آموزشی علوم و مهندسی صنایع غذایی گرایش زیست‌فناوری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده:   (799 مشاهده)
لجن لبنی یکی از ضایعات اصلی و ارزان‌قیمت صنایع لبنی است که حاوی مواد مغذی لازم برای رشد باکتری‌های اسیدلاکتیک (LAB) به‌منظور تولید متابولیت‌های میکروبی است که برای استفاده کارآمد از آن، بهینه‌سازی شرایط تخمیر حیاتی است. به‌منظور بهینه‌سازی تولید  زیست‌توده خشک، سه متغیر مستقل غلظت لجن لبنی (5، 12.5 و 20 درصد)، pH (6، 7 و8) و نرخ تلقیح باکتری لاکتوباسیلوس فرمنتوم سویه 4-17 (1، 3 و 5 درصد) استفاده شد. قبل از عمل تخمیر، رشد سلولی و مورفولوژی این باکتری به‌منظور تعیین عملکرد میزان رشد و تأیید حضور باکتری در این بستر مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای مستقل با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) با طرح مرکب مرکزی (CCD) به‌منظور به حداکثر رساندن تولید زیست‌توده خشک توسط این باکتری بهینه شدند. نتایج بهینه‌سازی نشان داد که حداکثر میزان تولید زیست‌توده خشک مربوط به تیمار بهینه شامل 20درصد غلظت لجن لبنی، نرخ تلقیح 1درصد و pH 8 بود. همچنین باتوجه‌به نتایج، بستر لجن لبنی برای تخمیر این باکتری مناسب است. در نتیجه، اثر غلظت بستر لجن لبنی و pH بر میزان تولید زیست‌توده خشک توسط این باکتری بسیار معنی‌دار بود.
 
واژه‌های کلیدی: پساب لبنی، روش سطح پاسخ، لاکتوباسیلوس فرمنتوم 17-4، مدل‌سازی
متن کامل [PDF 1106 kb]   (1233 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: میکروبیولوژی مواد غذایی
دریافت: 1402/3/1 | پذیرش: 1402/4/5 | انتشار: 1402/4/10
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.