دوره 20، شماره 134 - ( 1402 )                   جلد 20 شماره 134 صفحات 213-201 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه بهداشت مواد غذایی و آبزیان ،دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- گروه بهداشت مواد غذایی و آبزیان ، دانشکدهدامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، khanzadi@um.ac.ir
3- گروه تغذیه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکیده:   (1688 مشاهده)
این مطالعه با  هدف تخمین و مقایسه، انحراف معیار تجدید پذیری درون آزمایشگاهی(SIR)   یا عدم قطعیت اندازه گیری (MU) بعنوان شاخص عملکردی در تصدیق انجام روش های آزمون کمی میکروب  شناسی  مواد  غذایی، انجام شده است. آزمون های شمارش کلی میکروارگانیسم های هوازی مزوفیلACC  و شمارش آنتر وباکتریاسهECC، بعنوان دو آزمون مهم  در ارزیابی میکروبی مواد غذایی، انتخاب و  محاسبات انحراف  معیار  تجدیدپذیری استاندارد درون آزمایشگاهی (عدم  قطعیت) در آیتم های غذایی منتخب: گوشت چرخ کرده، همبرگر، پودر سویا، تخم مرغ مایع پاستوریزه، شیر پاستوریزه و فرادما، بستنی، آبمیوه، آرد، کیک و ادویه بر اساس استاندارد ایزو -19036 سال  2019 انجام گردید. سایر  مولفه  های  عدم  قطعیت  ماتریکس، توزیعی، مرکب وگسترده محاسبه و گزارش شدند. محاسبه عدم قطعیت فنی آزمون ECC در (شیرپاستوریزه  و فرادما،  بستنی، آب میوه و  تخم  مرغ  مایع پاستوریزه) با ایجاد آلودگی مصنوعی در سه سطح توسط  ارگانیسم هدف (Shigella felxseneri ) و  در سایر آیتم  های غذایی آلودگی طبیعی بود،  در  آزمونACC   صرفا آلودگی  طبیعی  محاسبه و نتایج، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج عدم قطعیت فنی آزمون  ECC، از 0.487 تا  0.07  و در   آزمون  ACC، از 390/0 تا 105/0 log10 cfu/g متغیر بود. بیشترین  مقادیر  عدم  قطعیت  فنی  و  ماتریکس  در  نمونه  های گوشت، کیک، همبرگر و پنیر یعنی در مواد غذایی ناهمگن (جامد  و  نیمه  جامد)  و  کمترین  مقادیر  در  نمونه  های  مایع (همگن)  مشاهده شد. ارزیابی تغییرپذیری و در نتیجه عدم قطعیت راهی برای استاندارد کردن بیان تنوع مرتبط با داده‌های به‌دست‌آمده در روش‌های میکروبیولوژیکی برای برجسته کردن علل و میزان چندین عامل متنوع موثر پیشنهاد می گردد.
 
متن کامل [PDF 450 kb]   (1167 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: میکروبیولوژی مواد غذایی
دریافت: 1401/10/23 | پذیرش: 1401/12/16 | انتشار: 1402/1/18

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.