جستجو در:
دوره 20، شماره 144 - ( 1402 )
جلد 20 شماره 144 صفحات 130-112 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fakorizadeh S, daneshvar M, Zare-Bavani M. Postharvest application of chitosan and putrescine on maintaining the quality and extend shelf-life of cucumber (Cucumis sativus L.). FSCT 2024; 20 (144) :112-130
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-65931-fa.html
URL: http://fsct.modares.ac.ir/article-7-65931-fa.html
فکوری زاده سمیرا، دانشور محمد حسین، زارع بوانی محمدرضا. کاربرد پس از برداشت کیتوزان و پوترسین بر حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری خیار (Cucumis sativus L.). مجله علوم و صنایع غذایی ایران. 1402; 20 (144) :112-130
1- روه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
2- گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
3- گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران ،mzarebavani@asnrukh.ac.ir
2- گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
3- گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران ،
چکیده: (796 مشاهده)
میوه‌های خیار در مرحله پس از برداشت، به دلیل رطوبت بالا، فعالیت متابولیکی زیاد و فساد ناشی از رشد میکروارگانیسم‌ها، عمر نگه‌داری کوتاهی دارند. در این پژوهش اثرات پوترسین (0، 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار) و کیتوزان (0، 5/0، 1 و 5/1 درصد) بر برخی ویژگی‌های میوه خیار در طی انبارمانی در دمای 1±12 درجه سلسیوس در زمان انبارمانی (0، 10 و 20 روز) و یک روز در دمای 25 درجه سلسیوس بررسی شد. نتایج نشان داد که کیتوزان و پوترسین تأثیر معنی‌داری بر جلوگیری از کاهش وزن، حفظ مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، pH، سفتی بافت، کلروفیل پوست، اسیدآسکوربیک و بهبود کیفیت حسی میوه خیار در طی نگه‌داری دارند. کمترین کاهش وزن و بیشترین سفتی در تیمار 5/1% کیتوزان و 2 میلی‌مولار پوترسین پس از 10 و 20 روز انبارمانی به دست آمد. هم‌چنین بیشترین میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، میزان کلروفیل، ویتامین ث، آنتی‌اکسیدان کل، فنل کل و کمترین میزان pH، پوسیدگی و کاهش کیفیت حسی در زمان‌های 10 و 20 انبارمانی مربوط به تیمارهای 5/1% کیتوزان و 2 میلی‌مولار پوترسین بود که با تیمار شاهد تفاوت معنی‌داری نشان دادند. تیمارهای پوشش 1% و 5/1 درصد کیتوزان به‌جز در کاهش وزن در دیگر صفات اندازه‌گیری شده در طی انبارمانی اختلاف معنی‌داری نشان ندادند. به نظر می‌رسد که پیش تیمار پوترسین (2 میلی‌مولار) و پوشش کیتوزان (1 تا 5/1%) می‌تواند ضمن افزایش عمر انبارمانی خیار، کیفیت میوه‌ها را به مدت طولانی‌تری حفظ کند.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی پس از برداشت میوه و سبزیجات
دریافت: 1401/9/17 | پذیرش: 1401/12/15 | انتشار: 1402/11/1
دریافت: 1401/9/17 | پذیرش: 1401/12/15 | انتشار: 1402/11/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |