دوره 20، شماره 144 - ( 1402 )                   جلد 20 شماره 144 صفحات 62-48 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
2- استاد گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز ، sodeifazadmard@yahoo.com
3- استادیار گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی اهر، دانشگاه تبریز
4- دانشیار گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده:   (823 مشاهده)
هدف از این تحقیق، بررسی فرآیند استخراج آبی به عنوان یک روش ایمن و دوست‌دار محیط زیست جهت استخراج روغن از دانه بزرک است. برای این منظور، دانه بزرک ابتدا برشته (تحت دمای 120 درجه سلسیوس به مدت 45 دقیقه)، سپس آسیاب شده و فرایند استخراج آبی انجام شد. در فرایند استخراج آبی شرایط دما (70-25 درجه سانتیگراد)، زمان (5/4-5/1 ساعت) و pH (4-7) اعمال شد و ویژگی‌های کیفی (عدد اسیدی، عدد پروکسید و بازده استخراج روغن) اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش هر یک از پارامترهای زمان استخراج و دمای استخراج، بازده روغن بدست آمده نیز افرایش می‌یابد، بطوری‌که بیش‌ترین میزان بازده مربوط به زمان استخراج 3 ساعت، دمای استخراج 70 درجه سلسیوس و 4= pHبود. همچنین عدد اسیدی و پروکسید روغن نیز با بالا رفتن پارامترهای زمان استخراج و دمای استخراج افزایشmouseout="msoCommentHide('_com_1')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_1','_com_1')">[U1]  یافت. روغن استخراج شده در دمای 70 درجه سلسیوس، زمان 45/2 ساعت و 4=pH با توجه به نتایج حاصل از اندازه‌گیری عدد اسیدی، عدد پروکسید و بازده استخراج با استفاده از نرم افزار دیزاین اکسپرت (Design Expert) بعنوان تیمار بهینه انتخاب شد و آزمون‌های کیفی در طول نگهداری در 60 روز بر روی آن انجام گرفت. در طول نگهداری روغن، میزان کلروفیل، کارتنوئید و محتوی فنل کل کاهش معنی‌داری (05/0p) داشت. همچنین عدد اسیدی و پروکسید طی زمان افزایش معنیداری (05/0p) نشان دادند.

mouseout="msoCommentHide('_com_1')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_1','_com_1')"> [U1]Q7
متن کامل [PDF 1381 kb]   (1119 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: تکنولوژی روغن و فرآورده ها
دریافت: 1401/7/5 | پذیرش: 1402/5/7 | انتشار: 1402/11/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.