دوره 19، شماره 130 - ( 1401 )
جلد 19 شماره 130 صفحات 212-197
|
برگشت به فهرست نسخه ها
10.22034/FSCT.19.130.197
20.1001.1.20088787.1401.19.130.17.6
ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و عملکردی نشاسته آمارانت اصلاحشده با مخلوط آدیپیکاسید و استیکانیدرید
سحر محمدی
1
،
مزدک علیمی
2
،
سید احمد شهیدی
1
،
شیرین شکوهی
3
1- واحد آیت ا… آملی، دانشگاه آزاد اسلامی
2- واحد آیت ا… آملی، دانشگاه آزاد اسلامی ،
ahooora_mazdak@yahoo.com
3- پژوهشکده توسعه فناوریهای شیمیایی، پلیمری و پتروشیمیایی، پژوهشگاه صنعت نفت
چکیده:
(396 مشاهده)
این مطالعه با هدف بررسی تأثیر اصلاح شیمیایی با استفاده از مخلوط آدیپیک اسید و استیک انیدرید (با نسبت 1 به 30) بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و عملکردی نشاسته آمارانت و نیز تعیین شرایط بهینه اصلاح با مخلوط مذکور انجام گرفت. 9 تیمار بر اساس 3 فاکتور دخیل در اصلاح شیمیایی شامل بر غلظت اصلاحکننده (%4، %6 و %8)، زمان واکنش (60، 90 و 120 دقیقه) و
pH
سوسپانسیون (8، 5/8 و 9) به روش تاگوچی طراحی گردید. ویژگیهای قدرت تورم، انحلال، رنگ، شفافیت خمیر، خصوصیات حرارتی، پایداری انجماد و انجماد زدایی و روند تغییرات ویسکوزیته ظاهری بررسی شدند. نتایج نشان
داد، مخلوط آدیپیکاسید/استیکانیدرید باعث بهبود قدرت تورم، انحلال و شفافیت خمیر نشاسته آمارانت شد. دماهای ژلاتیناسیون، آنتالپی ژلاتیناسیون، پایداری انجماد و انجمادزدایی نشاستههای اصلاحشده در مقایسه با نشاسته معمولی آمارانت کاهش یافت. اصلاح شیمیایی انجامشده سبب افزایش روشنایی و کاهش زردی و قرمزی پودرهای نشاسته اصلاحشده، شد. مخلوط مذکور ویسکوزیته ظاهری نشاستههای اصلاح شده را در مقایسه با نشاسته معمولی افزایش داد. خمیر تمامی نمونههای نشاسته (اصلاحشده و معمولی) رفتار رقیق شونده با برش نشان دادند. همچنین، شرایط بهینه بهصورت غلظت اصلاحکننده %6، زمان واکنش 120 دقیقه و
pH
سوسپانسیون 9 با بی مقیاس سازی نتایج حاصل از آنالیز تاگوچی تمامی دادههای نشاستههای اصلاحشده (بهجز ویسکوزیته ظاهری، اندیس زردی و قرمزی) با استفاده از روش انحراف درصد مرتبط تعیین گردید.
واژههای کلیدی:
اصلاح شیمیایی
،
خصوصیات حرارتی
،
تاگوچی
،
قدرت تورم
،
نشاسته آمارانت
متن کامل
[PDF 480 kb]
(82 دریافت)
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل
| موضوع مقاله:
فرمولاسیون مواد غذایی
دریافت: 1401/5/14 | پذیرش: 1401/8/8 | انتشار: 1401/9/10
بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط
Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License
قابل بازنشر است.