دوره 19، شماره 130 - ( 1401 )
جلد 19 شماره 130 صفحات 95-85 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فاطمه حیدری1 
، سید مهدی جعفری* 2، امان محمد ضیائی فر3 ، نیکلاس آنتون4
، سید مهدی جعفری* 2، امان محمد ضیائی فر3 ، نیکلاس آنتون4
1- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
2- دانشگاه علوم کشاورزی و طبیعی گرگان ،smjafari@gau.ac.ir
3- دانشگاه علوم کشاورزی و طبیعی گرگان
4- گروه نانوپزشکی- دانشگاه استراسبورگ
2- دانشگاه علوم کشاورزی و طبیعی گرگان ،
3- دانشگاه علوم کشاورزی و طبیعی گرگان
4- گروه نانوپزشکی- دانشگاه استراسبورگ
چکیده: (1992 مشاهده)
امولسیونهای تثبیت شده توسط نانوذرات خوراکی طی ده سال اخیر توجه محققین زیادی را به خود جلب کرده است. تثبیت حداقل یک سطح مشترک از امولسیون دوگانه با یک لایه از نانوذرات خوراکی در تحقیقات بسیار کمی بررسی شده است. در این پژوهش امولسیونهای دوگانه پیکرینگ آب در روغن در آب (W/O/W) با استفاده از نانوذرات کیتوزان به عنوان ثبیت کننده فاز آبی خارجی تهیه شدند. طراحی آزمایشها به روش تاگوچی انجام گرفت. تاثیر پارامترهای فرمولاسیون شامل نسبت محتوای فاز آبی داخلی به فاز روغنی، محتوای امولسیون اولیه به فاز آبی خارجی و غلظت نانوذرات کیتوزان بر اندازه قطرات و پایداری امولسیونهای دوگانه بررسی شد. نتایج نشان داد که غلظت نانوذره با دارا بودن سهم 91/34 درصدی، بیشترین تاثیر را بر اندازه قطرات امولسیونها داشت. تیمار 5 با داشتن نسبتهای 8:2 فاز آبی داخلی به فاز پیوسته داخلی، 9:1 امولسیون اولیه به فاز پیوسته خارجی و غلظت 65/0 درصد نانوذره کمترین، اندازه قطرات را نسبت به سایر تیمارها داشت. بر اساس نتایج بررسی پایداری، نسبت محتوای امولسیون اولیه به فاز آبی خارجی بیشترین تاثیر را بر پایداری امولسیونها داشت. شاخص خامهای شدن و کوالسنس در تیمارهای 5 و 7 بسیار ناچیز بود.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
هیدروکلوئیدها،امولسیون
دریافت: 1401/2/19 | پذیرش: 1401/7/6 | انتشار: 1401/9/10
دریافت: 1401/2/19 | پذیرش: 1401/7/6 | انتشار: 1401/9/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |